Shedia

EN GR

27/03/2013

Τζέιµι Όλιβερ: «Έχω ζήσει µια τρελή ζωή µε γρήγορους ρυθμούς». Συνέντευξη στην Jane Graham

Συνέντευξη του Τζέιµι Όλιβερ στην Jane Graham
Μετάφραση: John-Marius
Φωτογραφία: David Loftus
www.street-papers.org / The Big Issue UK
 
 
Υπάρχουν τόσα πράγματα που θα μπορούσε να κουβεντιάσει ο σταρ σεφ Τζέιμι Όλιβερ με τον νεότερο εαυτό του πίνοντας ένα ποτό. Στα δεκαέξι του δυσκολεύτηκε πολύ με τη δυσλεξία του, με την αδέξια φωνή του η οποία έβγαινε –σαν από κινούμενο σχέδιο– κάθε φορά που προσπαθούσε να μιλήσει σε κοπέλα, και με την έλλειψη αυτοπεποίθησης. Τώρα στα τριανταεπτά έχει βρει την ισορροπία του, και έχει αποδεχτεί το γεγονός ότι πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα τον συμπαθούν.
 
«Μετανάστης» στο Λονδίνο
«Όταν ήμουν δεκαέξι ανυπομονούσα να πάω στο Λονδίνο και να βρω την πρώτη μου δουλειά. Δεν πέρασα καλά στο γυμνάσιο, δεν ήμουν καλός μαθητής. Είμαι δυσλεξικός αλλά στο σχολείο μου δεν ασχολήθηκαν πολύ γιατί η περίπτωσή μου δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Ανέκαθεν δυσκολευόμουν με το γράψιμο. Ποτέ δεν είχα την ικανότητα να συγκεντρωθώ για αρκετή ώρα και να διαβάσω ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με τη φαντασία αλλά όταν γράφω βιβλία μαγειρικής, ο εκδότης μου γράφει αυτά που λέω (προβληματικό στο νόημα). Πιστεύω πως είναι εντάξει το να λες στα παιδιά ότι δεν χρειάζεται να έχουν ταλέντο στα πάντα.
 
Εφηβικές ανησυχίες
Οι περισσότεροι δεκαεξάχρονοι δεν φοβούνται, και σίγουρα κι εγώ δεν φοβόμουν πολλά πράγματα, ανησυχούσα όμως ότι δεν θα έκανα ποτέ σχέση. Η ερωτική μου ζωή ήταν σαν μια έρημος. Τίποτα δεν συνέβαινε και όλες έτρεχαν χιλιόμετρα μακριά μου. Δεν είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση και η φωνή μου έτρεμε όταν μιλούσα σε κορίτσια.
 
Έρωτας και Σκούμπι Ντου
Θα ήθελα να πω στον δεκαεξάχρονο εαυτό μου –κάτι που δεν θα πίστευε– ότι θα κατέληγε με ένα μοντέλο της πασαρέλας. Για την ακρίβεια είχα ήδη γνωριστεί με την Τζούλια εκείνο τον καιρό, είχε έρθει στο σχολείο μου στην έκτη τάξη. Αλλά κάθε φορά που προσπαθούσα να της μιλήσω, ακουγόμουν σαν τον Σκούμπι Ντου. Έτσι λοιπόν την απέφευγα γιατί ακουγόμουν σαν ανόητος. Αλλά μετά από ενάμιση χρόνο –δεν ξέρω γιατί– άλλαξε η στάση της, αποφάσισε ότι της άρεσα αρκετά. Μόλις το έμαθα, έκανα σαν τρελός, δεν ήθελα να χάσω αυτή την ευκαιρία. Αλλά όταν της ζήτησα να βγούμε έξω, η φωνή μου ακούστηκε πάλι σαν κινούμενο σχέδιο. Δεν κατάλαβε τίποτα, μόνο έβαλε τα γέλια και απάντησε «δέχομαι, ό,τι και να είπες».
 
Ενοχλητικός και αυθεντικός 
Εάν συναντούσα τον δεκαεξάχρονο εαυτό μου τώρα –δεν θα ήταν και πολύ διαφορετικός από τον Τζέιμι που ήταν στην τηλεόραση στα εικοσιένα του, στην εκπομπή «Απλή Μαγειρική». Και αναμφίβολα εκείνο το άτομο είχε πολλές ενοχλητικές πτυχές οι οποίες θα έρχονταν σε σύγκρουση με έναν τριανταεπτάχρoνο σαν κι εμένα. Ήμουν απίστευτα ενθουσιώδης, νόμιζα ότι μπορούσα να κάνω τα πάντα. Μου άρεσε να ακούω τη μουσική μου, να οδηγώ το σκούτερ μου και να λέω χαζές εκφράσεις κάθε πέντε λεπτά. Ήμουν ενοχλητικός αλλά ήμουν αυθεντικός. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, μετά από τέσσερα παιδιά και πολλή υπευθυνότητα, είμαι πολύ πιο ήρεμος από τον πρωτύτερο εαυτό μου.
 
Η μικρή παμπ στην εξοχή
Θα ήθελα να καθήσω με τον έφηβο εαυτό μου, να πιω ένα ποτό και να του πω να δείξει επιμονή και να εμπιστευτεί το ένστικτό του. Θα σοκαριζόταν εάν του έλεγα πώς θα εξελίσσονταν αργότερα τα πράγματα –συνεργασίες με διάφορες κυβερνήσεις του κόσμου, συμμετοχή σε διαφορετικές επιχειρήσεις– θα τρόμαζε μέχρι θανάτου. Όταν ήμουν νέος ήθελα μόνο να μαγειρεύω, να ανοίξω μια μικρή παμπ στην εξοχή, να έχω ένα κελάρι με ωραία κρασιά και τοπικές μπίρες, αυτό μόνο ονειρευόμουν. Έπειτα στο εστιατόριο όπου δούλευα, το Ρίβερ Καφέ, έκαναν ένα ντοκιμαντέρ κι όταν βγήκε στην τηλεόραση ήμουν παρών σε όλο το πρόγραμμα. Και ήταν πραγματικά τέλειο. Ύστερα άρχισαν τα τηλεφωνήματα.
 
Ισορροπώντας μεταξύ δουλειάς και ζωής
Θα προειδοποιούσα τον νεότερο εαυτό μου ότι χρειάζεται χρόνος για να συνηθίσει κανείς να βρίσκεται στη δημόσια ζωή. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα σε συμπαθούν. Κι είναι αρκετά δύσκολο να βρεις την ισορροπία. Συνήθως δούλευα επτά ημέρες την εβδομάδα και δεν είχα κανένα πρόβλημα, μου άρεσε. Αλλά μάλλον δεν ήμουν και ο καλύτερος σύντροφος τότε. Όταν κάναμε την Πόπη, το πρώτο μας παιδί, έπρεπε να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή. Έπρεπε να βρίσκω ιερό χρόνο για την οικογένεια τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες. Μετά από οκτώ χρόνια νομίζω πως βρήκα περισσότερη ισορροπία στην ζωή απ’ ό,τι η Τζούλια. Εκείνη δεν μπορούσε να κάνει και πολλά πράγματα λόγω των παιδιών. Οι μητέρες χρειάζονται κι αυτές ένα διάλειμμα. Πρέπει να την βοηθήσω να βρει την ίδια ισορροπία δουλειάς-ζωής που έχω και εγώ.
 
Με σηκωμένα τα μανίκια
Η ιδέα τεσσάρων παιδιών θα τρόμαζε μέχρι θανάτου τον νεότερο εαυτό μου. Το μόνο που φανταζόμουν ήταν δύο παιδιά, κι αυτό ακόμα με δυσκολία. Ποτέ μα ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα κάνω τόσα παιδιά. Πάντα νομίζουμε ότι θα φτιάξουμε μια οικογένεια σαν κι αυτή στην οποία μεγαλώσαμε. Η σύζυγός μου είναι μητέρα που μεγαλώνει η ίδια τα παιδιά της και αυτό είναι σκληρή δουλειά. Πραγματικά θαυμάζω τη γυναίκα μου. Αυτό που δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβω, όμως, είναι γιατί πολλές σύζυγοι προσπαθούν συνέχεια να αποδείξουν ότι δουλεύουν το ίδιο σκληρά με τους άντρες. Οι άντρες δεν χρειάζονται συνεχή επιβεβαίωση για το πόσο τέλειοι είναι, απλά σηκώνουμε τα μανίκια και δουλεύουμε. Αλλά στις γυναίκες αρέσει να τους θυμίζουν πόσο τέλειες είναι. Δεν είναι πρόβλημα, απλά οι άντρες είναι τελείως διαφορετικά πλάσματα από τις γυναίκες.
 
Διακοπές στην Κρήτη
Έχω ζήσει μια τρελή ζωή με γρήγορους ρυθμούς. Ειλικρινά και τίμια, με τέσσερα παιδιά. Εάν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο, θα περνούσα περισσότερο καιρό απολαμβάνοντας το χρόνο που είχαμε χωρίς δεσμά, υποχρεώσεις και βάρη. Τα Σαββατοκύριακα που μπορούσαμε να είμαστε πιο εγωιστές, να κουβεντιάζουμε χωρίς να μας διακόπτουν ένα εκατομμύριο φορές. Όταν ήμουν δεκαοκτώ, ταξίδεψα μαζί με την Τζούλια στην Κρήτη και περάσαμε μια υπέροχη εβδομάδα. Είχα μαζέψει λεφτά για να την πάω διακοπές, όπως κάνουν οι ενήλικες. Ήταν θαυμάσια... νεανικός έρωτας –πραγματικά ήταν υπέροχα! 
 
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ


ΓΙΝΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ

©ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΜΚΟ - ΝΙΚΙΟΥ 2 - 10560 ΑΘΗΝΑ

Τηλ: +30 213 023 1220 Email: info@shedia.gr

DotByDot