Shedia

EN GR

28/08/2013

Φθηνός σκούφος του Χρήστου Κωστή

Η Ελένη σέβεται τις συμβουλές της γιαγιάς. Είναι ένας από τους λόγους που το μαγαζί που διατηρεί με το σύζυγό της σέβεται γεύσεις και ανθρώπους.
 
«Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο:
 Όταν είναι αντιμνημονιακός
Όταν δεν αγαπά την τρόικα
Όταν φέρεται ευγενικά
Όταν σέβεται το ωράριο λειτουργίας
Όταν πληρώνει μετρητά».
 
Στον τοίχο δίπλα από τον καθρέφτη, η Ελένη και ο Νίκος έχουν αναρτήσει τον… «εξάλογο» του μαγαζιού. Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, δηλαδή. Το μαγαζί είναι ένα όμορφο μικρό στέκι στην περιοχή του Μακρυγιάννη, το «Φαληράκι».
 
Πληρώντας όλους τους όρους και προϋποθέσεις του «εξάλογου», το επισκεφθήκαμε ντάλα καλοκαίρι, ντάλα μεσημέρι. Και είναι δροσερό το μαγαζί. Όχι λόγο κλιματιστικού (αν και έχει και από αυτό), αλλά λόγω της «περιρρέουσας ατμόσφαιρας». Διακόσμηση θαρρείς φτιαγμένη στο χέρι, με αγάπη και διάθεση αγωνιστική. Πολύχρωμα μπουκάλια, μια γλάστρα, κάποια κάδρα, ο «πεντάλογος».
 
Έπειτα είναι η Ελένη, η κυρά του μαγαζιού, που από τις 6:30 το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα παλεύει με τον άνδρα της, τον Μιχάλη, για τα αυτονόητα. Κοινωνικός και ευχάριστος άνθρωπος, δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου να πιάσουμε την κουβέντα για όλα εκείνα που μας ενοχλούν, αλλά και για εκείνα που ελπίζουμε κιόλας.
 
Και η Ελένη, κόντρα στο ρεύμα, παραμένει αισιόδοξη. «Δεν γίνεται να πάψουμε να ελπίζουμε για το καλύτερο», θα μου πει. Δηλώνει αισιόδοξη από τη φύσης της.
 
«Όταν δίνεις, σου δίνει ο Θεός», μου έλεγε η γιαγιά μου. Τι ωραίες κουβέντες που έχουμε ακούσει όλοι μας από το στόμα της γιαγιάς και του παππού!
 
Το «Φαληράκι» είναι και στο δίκτυο του «καφέ που περιμένει». Όποιος αναγνώστης της «σχεδίας» το επιθυμεί και είναι στη γειτονιά μπορεί να πιεί εκεί το καφεδάκι του και να φιλέψει και έναν άγνωστο συμπολίτη μας που δεν έχει χρήματα ούτε για αυτή την τόσο απλή και ταπεινή απόλαυση.
 
«Έτσι κι αλλιώς, εμείς πάντα προσφέρουμε ό,τι μπορούμε σε όποιον μας ζητήσει κάτι. Ένα μπουκάλι νερό, έναν καφέ, ένα πιάτο φαΐ». Υπάρχει αλληλεγγύη στο μαγαζί.
 
Η Ελένη και ο Μιχάλης μέχρι πριν από λίγα χρόνια διατηρούσαν βιοτεχνία πλεκτών, με δώδεκα μάλιστα μαγαζιά. Η κρίση και οι Κινέζοι με τις αχτύπητες τιμές τους τούς έφεραν σε αδιέξοδο. Το «Φαληράκι» έγινε η νέα τους διέξοδος.
 
«Φιλοσοφία μας, από το ξεκίνημα, είναι να μπορεί κάποιος να έρθει με την παρέα του στο μαγαζί, χωρίς να σκεφτεί ότι θα πρέπει να πληρώσει τρία μεροκάματα για να περάσει καλά…».
 
Και την υπηρετούν πιστά αυτή τη φιλοσοφία, αφού οι τιμές θυμίζουν κατάστημα… υπό εκποίηση, διατηρώντας όμως, τις μερίδες υπολογίσιμες.
 
Η 20χρονη κόρη της φοιτεί σε μια σχολή για να γίνει σεφ. Το μέλλον του κοριτσιού είναι η μεγαλύτερή της ανησυχία.
 
Αν και βρίσκεται στην καρδιά της τουριστικής ζώνης, έξω από το μαγαζί δεν συνωστίζονται ορδές τουριστών για να απολαύσουν τους μεζέδες της Ελένης. Αυτοί χάνουν.
 
«Οι τουρίστες προτιμούν τα μεγάλα μαγαζιά. Θα τους έχουν ρημάξει τους φουκαριάρηδες… Πάντως, όποιος ξένος μπει στο μαγαζί μετά δεν ξεκολλάει», σχολιάζει σκωπτικά και υπερήφανα, συνάμα.
 
Αυτές τις μέρες, λόγω εποχής, η κουζίνα δεν είναι στο φουλ της. Έχει,  όμως, πολλές νοστιμιές.
 
Φάγαμε ένα πιάτο ορφανά γεμιστά (4,00€), μια μερίδα κεφτεδάκια (5,00€) με φρεσκότατες πατάτες και μια φέτα (2,00€). Ήπιαμε παγωμένο νερό. Πληρώσαμε 11 ευρώ!
 
Αξίζει, μα την αλήθεια. Και το φαγητό και η ατμόσφαιρα και η Ελένη ως άνθρωπος. Τον Μιχάλη δεν τον γνωρίσαμε. Την επόμενη φορά. 
 
«Το Φαληράκι», Φαλήρου 18, Μακρυγιάννη, 210 9247242.
 
Κολιός πλακί 5,00€
Γεμιστά 4,00€
Σουτζουκάκια 5,00€
Κότσι καραμελωμένο 7,00€
Μακαρόνια με κιμά 5,00€
Λουκάνικο γεμιστό (τυλιγμένο με μπέικον) 5,00€
Πατάτες τηγανητές 2,00€
Φέτα 2,00€
 
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ