01/06/2015
Επικοινωνία οι αναγνώστες μας
Δρόμος, ο αποκαλυπτικός
Αγαπητέ κ. διευθυντή,
Σήµερα που αγόρασα το νέο τεύχος της «σχεδίας», σας θυµήθηκα λες και είστε κάποιος γνωστός µου. Μίλησα µε τον πωλητή στη στάση Συγγρού-Φιξ για την έκθεση φωτογραφίας (που ήµουν τόσο ανυπόµονη να επισκεφτώ) και υποσχέθηκα στον εαυτό µου το βράδυ να σας στείλω e-mail.
Είµαι από τα Γιάννενα, λοιπόν, και αρχικά σπούδασα φωτογραφία. Οπότε, καταλαβαίνετε τον ενθουσιαµό µου όταν διάβασα στο προηγούµενο τεύχος για την έκθεση των πωλητών της «σχεδίας» στη Στέγη!
Είµαι ιδιαίτερα ευτυχής που υπάρχει αυτό το περιοδικό και πιστεύω ότι πραγµατικά είναι µια αξιόλογη κίνηση.
Αρχικά δεν το αγόραζα, γιατί θεωρούσα ότι είναι περιοδικό πολιτικής προπαγάνδας... Όταν µια µέρα, πριν απο ένα χρόνο περίπου, άνοιξα τα µάτια µου στο Σύνταγµα και ενηµερώθηκα από τον πωλητή σας για το τι πρόκειται, από τότε δεν χάνω ούτε τεύχος!
Ζω στην Αθήνα εδώ και 2,5 χρόνια και, όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, συνειδητοποίησα πολλά πράγµατα για το ποια είµαι και τι θέλω να κάνω. Βρήκα τον εαυτό µου κατά κάποιον τρόπο. Μεγάλωσα στην επαρχία µε πολύ αγάπη, αλλά πάντα ήθελα να φεύγω. Πάντα θεωρούσα ότι η ευτυχία κατοικούσε πολύ πιο µακριά απο εκεί που ζούσα εγώ κάθε φορά. Ως παιδί της επαρχίας, την Αθήνα την αγαπούσα εκ γεννετής... Η πρωτεύουσα! Μόνο θαύµατα µπορούν να συµβαίνουν εκεί!
Την αγάπησα και στην πραγµατικότητα, όµως. Η Αθήνα είναι ζωντανή. Νιώθεις την καρδιά της να χτυπάει σε κάθε σοκάκι. Κι η ζωή για µένα είναι στους δρόµους. Δεν µπορείς να κρύψεις τα προβλήµατα µιας πόλης, µιας χώρας στο δρόµο. Ο δρόµος θα στα αποκαλύψει όλα. Ένας άστεγος, ένα αδέσποτο, ένας ναρκοµανής, ένας ξέχειλος κάδος σκουπιδιών, ένας ζητιάνος, ένας µετανάστης... Είναι λίγοι από τους πολλούς που συνθέτουν την καθηµερινότητά µας. Τα προβλήµατα τα αντιµετωπίζεις, δεν τα κρύβεις. Δεν θα ήταν προβλήµατα αν είχες µάθει να τα αντιµετωπίζεις.
Οι γονείς µου µε έµαθαν να ενδιαφέροµαι, να νοιάζοµαι, να δίνω, να µοιράζοµαι. Και µάλλον και να µη φοβάµαι. Άρχισα να µιλάω στους άστεγους και συνειδητοποίησα ότι αυτό που τους λείπει περισσότερο είναι ακριβώς αυτό, µια κουβέντα, λίγη παρέα. Άρχισα να ψάχνω πώς µπορώ να βοηθήσω. Να παίρνω τηλέφωνα, να ενηµερώνοµαι. Η Αθήνα µε ξύπνησε.
Με εκτίµηση,
Δήµητρα Πάνου
Επιταγές φαγητού
Πρόσφατα, σε ένα ταξίδι µου στο εξωτερικό και συγκεκριµένα στο Παρίσι, παρατήρησα το εξής ενδιαφέρoν φαινόµενο:
Σαφώς και εκεί υπάρχουν άστεγοι και επαίτες που ο κόσµος τους βοηθά ή όχι µε την ίδια προθυµία, όπως και στη χώρα µας.
Εκεί, όµως, δεν δίνουν τόσο συχνά χρήµατα, αλλά πολλές φορές τους έδιναν κάτι σαν επιταγή, που όταν ρώτησα τι ήταν µου είπαν πως ήταν επιταγή για φαγητό.
Εν ολίγοις, ορισµένες εταιρείες, κυρίως, δίνουν επιταγές φαγητού στους υπαλλήλους τους, τις οποίες εξαργυρώνουν µε φαγητό σε πάρα πολλά συνεργαζόµενα εστιατόρια.
Πιστεύετε ότι αυτό θα µπορούσε να λειτουργήσει και στην Ελλάδα ως επιταγή φαγητού ή και ύπνου, την οποία θα µπορούσαµε να προµηθευτούµε από κάποια ΜΚΟ, την Εκκλησία ή όποια άλλη ανθρωπιστική οργάνωση, ως δωρεά σε αυτή, και κατόπιν να την προσφέρουµε σε κάποιον συνάνθρωπό µας που µπορεί να έχει πραγµατική ανάγκη;
Πιστεύω πως κάτι τέτοιο θα βοηθούσε σηµαντικά συνανθρώπους µας σε ανάγκη και πως θα µείωνε, ως ένα βαθµό, φαινόµενα εκµετάλλευσής τους από τρίτους
Ευχαριστώ,
Ιωάννης Κελεφούρας
Συντομογραφίες
Μαθήµατα ήθους και αξιοπρέπειας από τους ανθρώπους που πωλούν τη «σχεδία». Μπράβο σας, θα σας στηρίζω και θα σας εύχοµαι πάντα το καλύτερο!
Τζίνα 69*****175
Θα µπορούσατε σας παρακαλώ να µε ενηµερώσετε για την κατάσταση της συνδροµής µου; Δεν είµαι σίγουρος αν έχει τελειώσει ή τελειώνει µε το τρέχον τεύχος και αν πρέπει να το αναµένω. Δεν θέλω να χάσω κάποιο, γιατί µου κρατάει καλή παρέα εδώ στα «έρηµα τα ξένα».
Κώστας Ντώνας,
Ατλάντα, ΗΠΑ.
H προωθούµενη αύξηση της τιµής των µουσείων και των αρχαιολογικών χώρων από το Υπουργείο Πολιτισµού είναι εντελώς λαθεµένη. Η φθηνή πρόσβαση των πολιτών στα µνηµεία της πολιτιστικής µας κληρονοµιάς πρέπει να είναι αδιαπραγµάτευτη. Ο πολιτισµός είναι δικαίωµα και όχι είδος πολυτελείας.
Αλεξάνδρα Ιωαννίδου,
Άνω Πετράλωνα.
Τόσα νοµοσχέδια έχουν περάσει για την παιδεία, κανένα, όµως, δεν περιλαµβάνει αυστηρή καταπολέµηση της παραπαιδείας. Καιρός κάποτε η Ελλάδα να σταµατήσει να αποτελεί «γαλατικό χωριό» στην ευρωπαϊκή ήπειρο και σε αυτό το ζήτηµα.
Γεωργία Δουκάκη,
Νέος Κόσµος.
ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ
- Περιεχόμενα τεύχους #27
- Λόγια τη πλώρης του Χρήστου Αλεφάντη
- Αντίδοτο στην εγκατάλειψη
- Εστιάζω του Κωστή Μπακόπουλου
- Επικοινωνία οι αναγνώστες μας
- Γελοιογραφία του Τάσου Αναστασίου
- Για δυνατούς λύτες της Αναστασίας Σιµιτσιάδη
- Παραδοξολογίες του Βαγγέλη Χερουβείμ
- ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑ του Μιχάλη Κουντούρη
- Συναντήσεις του Σπύρου Ζωνάκη
- Επείγοντα περιστατικά του Γιώργου Μπαζίνα
- Γελοιογραφία του Πέτρου Ζερβού
- Αόρατες Διαδρομές του Γιώργου Αραπόγλου
- Aστικοί µύθοι του Άγγελου Τσέκερη
- Πράσινη ζωή της Μαρίας Μανωλέλη
- Γελοιογραφία του Βαγγέλη Χερουβείμ
- Σωφρονισμός αλλιώς του Βασίλη Παπακριβόπουλου
- Το βαλιτσάκι με τη στέγη. Συνέντευξη του Γουίνφριντ Μπάουμαν στην Florian Blumer
- Τα καρέ των αντιθέσεων του Γιώργου Αράπογλου
- Η ηθοποιία είναι ο επιταχυντής της ζωής. Συνέντευξη του Μάικλ Γκάμπον στον Eamonn Forde.
- Out & About της Κορίνας Πριμηκυρίου
- Φθηνός σκούφος της Κορίνας Πριμηκυρίου
- Πατριδογευσία του Χρήστου Κωστή
- Street News της Αναστασίας Σιµιτσιάδη
Newsletter