Shedia

EN GR

01/04/2015

Συναντήσεις του Σπύρου Ζωνάκη

Ο µουσικός και παιδικός συγγραφέας Άγγελος Αγγέλου, 38 ετών, σε µια ανοιχτή συζήτηση µε τη σύζυγο και συνεργάτη του Έµη Σίνη, 37 ετών.
του Σπύρου Ζωνάκη
 
ΑΓΓΕΛΟΣ: Με την Έµη γνωριστήκαµε στη θεατρική οµάδα του Πολυτεχνείου, το 1996, στο πρώτο έτος του πανεπιστηµίου. Εγώ σπούδαζα αρχιτεκτονική κι εκείνη πολιτικός µηχανικός. Ξηµεροβραδιαζόµασταν στην  Πολυτεχνειούπολη κάνοντας πρόβες. Έγραφα µουσική για τις παραστάσεις και η Έµη συµµετείχε ως ηθοποιός. Θα µπορούσε κάλλιστα να γίνει ηθοποιός. Με εντυπωσίασε από την αρχή η ενέργειά της, η όρεξή της να κάνει πράγµατα. Μόνο ο τρόπος που σου µιλούσε στο τηλέφωνο σε κινητοποιούσε. Μετά τις σπουδές θα γίνουµε και ζευγάρι. Εγώ θα αρχίσω να δουλεύω ως αρχιτέκτονας και η Εύη ως πολιτικός µηχανικός, ενώ θα γράφω και µουσική για τραγουδοποιούς όπως η Δανάη Παναγιωτοπούλου. Με την Έµη αναζητούσαµε έναν τρόπο να συνεργαστούµε καλλιτεχνικά, να γράψουµε κάτι µαζί που θα µείνει. Μια µέρα, το 2005, µου φέρνει κάποιους στίχους της να τους διαβάσω. Διέκρινα σε αυτούς µια παιδικότητα, αλλά κι ένα χιούµορ µε αµφισηµίες και δεύτερα νοήµατα. Αποφάσισα να τους µελοποιήσω. Ήταν τα πρώτα παιδικά µας τραγούδια. Δεν τα εκδώσαµε ποτέ. Η Έµη, έκτοτε, θα γράφει εντελώς ενστικτωδώς. Μπορεί να κάτσει σε ένα καφενείο και να γράψει 10 τραγούδια σε τρεις ώρες και µετά να σταµατήσει για 10 µήνες. Θυµάµαι το τραγούδι «Η δίαιτα» το εµπνεύστηκε από τον κατάλογο ενός ζαχαροπλαστείου στη Μήλο, που ήµασταν διακοπές. Έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο µέσα από τους στίχους της και τους σουρρεαλιστικούς χαρακτήρες που υφαίνει, να περνάει στα παιδιά µηνύµατα µε υπαινικτικό τρόπο. Ενώ σε πρώτο επίπεδο το θέµα µπορεί είναι τα χρώµατα, η παχυσαρκία, η βουλιµία, σε δεύτερο επίπεδο είναι θέµατα όπως η έλλειψη προσωπικότητας, ο υπερκαταναλωτισµός, η ανεργία, η ανελευθερία, ο αυταρχισµός. Κορυφαία µας στιγµή θεωρώ πως ήταν ο πρώτος και µοναδικός µας δίσκος, ο «Κόσµος ανάποδα», όπου  συνεργαστήκαµε µε ερµηνευ-
τές όπως ο Σωκράτης Μάλαµας και ο Σπύρος Σακκάς, που θα συνοδευθεί και από τη συγγραφή του πρώτου θεατρικού µας έργου «Ένα…ανάποδο ταξίδι», που πήρε και το Α’ Βραβείο στο διαγωνισµό του Υπουργείου Πολιτισµού, το 2007. Παρά το γεγονός πως λόγω έλλειψης χρηµάτων δεν το ανεβάσαµε ποτέ στο θέατρο, ήταν ένα χτύπηµα στην πλάτη να προχωρήσουµε. Είχαµε και οι δύο την ανασφάλεια του πρωτάρη. Την ίδια περίοδο, θα συστήσουµε µε φίλους µας, ηθοποιούς, µουσικούς, σκηνοθέτες, σκηνογράφους, εικονογράφους, την καλλιτεχνική οµάδα «Κοπέρνικος», ώστε να παράγουµε τα δικά µας έργα. Δεν πρόκειται να ξεχάσω τις δεκάωρες καθηµερινές ηχογραφήσεις για το θεατρικό ντεµπούτο της οµάδας, τις δύο µουσικοθεατρικές ραδιοφωνικές εκποµπές µε ήρωα τον µικρό Κοπέρνικο, το 2007 και το 2008, στο Δεύτερο Πρόγραµµα, που είχαν µεγάλη επιτυχία. Με την Έµη, θέλουµε πάντα οι θεατρικές παραστάσεις και τα παιδικά παραµύθια που δηµιουργούµε να έχουν ως αφετηρία τα τραγούδια µας. Η Έµη ζει, άλλωστε, και στην κανονική ζωή µε τους ήρωές της. Έχει την ίδια φρεσκάδα και παιδικότητα µε τους χαρακτήρες που πλάθει. Έχουµε ζήσει αυτά τα χρόνια πολύ συγκινητικές στιγµές, όπως όταν ένα κοριτσάκι από την επαρχία µάς έστειλε τις ζωγραφιές από το τελευταίο µας παραµύθι «Τα µεγάλα ψέµατα του µικρού Ερµή», που τις είχε αντιγράψει µία προς µία, ή όταν σε µια επίσκεψή µας σε ένα σχολείο στη Ρόδο κάθε τάξη ανέβαζε και από µια σκηνή ενός θεατρικού µας έργου. Δεν λείπουν και οι δυσκολίες, έχουµε φάει πολλές πόρτες. Έχουµε έτοιµο υλικό, ώστε να βγάλουµε έναν µεγάλο δεύτερο δίσκο και δεν έχουµε τον τρόπο να το κάνουµε, µε το καθεστώς που επικρατεί στις δισκογραφικές εταιρείες. 
 
ΕΜΗ: Από την αρχή εκείνο που µε είχε τραβήξει στον Άγγελο ήταν το µουσικό του ταλέντο. Τον θυµάµαι πάντα στο τέλος των πολύωρων προβών της πανεπιστηµιακής θεατρικής οµάδας να παίρνει την κιθάρα του και να οργανώνει µουσικές βραδιές. Επίσης, µε είχε γοητεύσει ο τρόπος που µιλούσε για ένα θέµα, ξεκινούσε από ένα παράδειγµα και µπορούσε να κάνει µε τους φίλους του τις πιο φιλοσοφικές και αφαιρετικές συζητήσεις. Ένα άλλο στοιχείο που τον διακρίνει είναι το απόλυτο δόσιµό του στους άλλους. Θέλει να είναι σωστός µε όλους. Πρώτα θα εξασφαλίσει ότι οι συνεργάτες του είναι οικονοµικά και ηθικά ικανοποιηµένοι και µετά θα βάλει τον εαυτό του. Η καλλιτεχνική µας συµπόρευση θα έρθει εντελώς αυθόρµητα. Περιµένοντας σε ένα καφέ µια φίλη µου που είχε αργοπορήσει, έγραψα τους πρώτους µου στίχους, το τραγούδι «Τίποτα». Μόλις το έδειξα στον Άγγελο, ενθουσιάστηκε και έριξε την ιδέα να ξεκινήσουµε να γράφουµε παιδικά τραγούδια. Η δική του συνέπεια και η ανάγκη να συνδέσουµε µεταξύ τους και να αναλύσουµε περισσότερο τους ήρωες των τραγουδιών µας είναι που θα µας ωθήσει στη συγγραφή θεατρικών κειµένων και παραµυθιών. Κατά τη συγγραφή των κειµένων, ο ένας συµπληρώνει και διορθώνει τον άλλον. Εγώ έχω τα ηνία στο πρώτο γράψιµο και στην ύφανση των χαρακτήρων, ενώ ο Άγγελος, ως αρχιτέκτονας, έχει µεγαλύτερη φαντασία στο σκελετό της ιστορίας, στην πλοκή, το µέρος, τον τόπο, το χρόνο. Ζηλεύω τον δοµικό τρόπο της σκέψης του. Χρησιµοποιούµε συχνά την παραδοσιακή φόρµα των κλιµακωτών παραµυθιών, που στηρίζονται στην κορύφωση ενός κινδύνου και στην ανατροπή. Ο Άγγελος θεωρεί πως πολλοί παραµυθοποιοί, θέλοντας να κάνουν το καινούριο, παρουσιάζουν µια πραγµατικότητα γυαλιστερή και αποστειρωµένη. Αντίθετα, τα κλασικά παραµύθια, µε τον πλούτο και τη σοφία τους, την άρτια γλώσσα και τη συµµετρία στη δράση, έχουν πολλά να διδάξουν. Επιπλέον, θέλει οι παραστάσεις του «Κοπέρνικου» να είναι µικρές, οικονοµικές, χειροποίητες, που θα βασίζονται στην οµαδική δουλειά – ο Άγγελος καταπιάνεται ακόµα και µε τα σκηνικά. Θεωρούµε λάθος ότι όσο πιο φανταχτερή και µεγάλη είναι µια παράσταση θα περάσει καλύτερα το παιδί. Την ώρα που πολλοί βάζουν ηλεκτρονική µουσική, ο Άγγελος επιµένει στα φυσικά όργανα, φαγκότο, πίκολο. Με τον Άγγελο διαφωνούµε πολλές φορές, αλλά ξέρουµε ότι αν αποφασίσουµε κάτι θα είµαστε διπλά σίγουροι. Έχει τύχει όταν έχουµε κάποιες προτάσεις από εκδόσεις να γράψουµε ένα βιβλίο εγώ να είµαι ένθερµη να το κάνουµε και ο Άγγελος να µου λέει σκεπτικός: «Πρέπει να έχουµε κάτι να πούµε, να είµαστε περήφανοι για αυτό και όχι να κάνουµε κάτι ευκαιριακό», και στο τέλος θα καταλήγω στο ίδιο συµπέρασµα. 
Ο Άγγελος είναι απόλυτα ταγµένος στην τέχνη, δουλεύει από το πρωί ώς το βράδυ, αλλά επειδή του αρέσει αυτό που κάνει δεν κουράζεται ψυχικά. Εγώ το κάνω λίγο πιο περιορισµένα, καθώς εργάζοµαι τα πρωινά ως µισθωτή. Όσο πλησιάζουν, µάλιστα, οι πρεµιέρες των παραστάσεων, γίνεται πολύ αγχώδης και απαιτητικός. Ακόµα και η γέννηση του γιου µας, το 2012, δεν άλλαξε αυτήν την καθηµερινότητα. Αντιθέτως, το παιδί παρίσταται στις πρόβες, του δοκιµάζουµε και τα νέα µας τραγούδια. Επιδίωξή µας είναι να φέρουµε τη χαρά του θεάτρου σε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά. Μια από τις πιο ωραίες παραστάσεις του κυρίου Κιχ τη δώσαµε µπροστά σε µια εκκλησία στη Νάξο. 
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ


ΓΙΝΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ

©ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΜΚΟ - ΝΙΚΙΟΥ 2 - 10560 ΑΘΗΝΑ

Τηλ: +30 213 023 1220 Email: info@shedia.gr

DotByDot