Shedia

EN GR

14/05/2025

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ & ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ & ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ

 

«Κάνε το καλό και ρίξ’ το στο γιαλό», λέει μια παλιά ελληνική παροιμία. Μέσα από αυτές τις σελίδες, σας προσκαλούμε να μοιραστείτε μια πράξη αγάπης, αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης που κάνατε. Μια ενέργεια που έκανε καλό σε έναν άλλον άνθρωπο μα και εσάς να νιώσετε καλύτερα. Και μαζί, να γίνει ο κόσμος όλος καλύτερος. Επίσης, μπορείτε να μοιραστείτε ιδέες και σκέψεις, να μας γράψετε τις δικές σας προτάσεις και σχόλια, που θα κάνουν το ταξίδι της «μικρής σχεδίας» ακόμη πιο όμορφο, να στείλετε τις δικές σας επιστολές.

 

ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ;

Εσύ θέλεις να μοιραστείς κάτι μαζί μας; Ποια είναι μια καλή πράξη που έκανες και θυμάσαι; Περιμένουμε το δικό σου γράμμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση mikri.shedia@shedia.gr ή ακόμη και με την παραδοσιακή αλληλογραφία*, να μας γράψεις γράμμα δηλαδή και να το αποστείλεις στη διεύθυνση:

Τ.Θ. 8050 | Τ.Κ. 10200

Αθήνα, Ελλάδα

 

ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ

*Οι Αγγλοσάξονες έχουν μια πολύ αστεία φράση για να περιγράψουν την παραδοσιακή αλληλογραφία, δηλαδή το γράμμα που μας φέρνει ο ταχυδρόμος: γράμμα του σαλιγκαριού (snail mail) το αποκαλούν, ακριβώς επειδή φτάνει στον προορισμό του με μεγάλη καθυστέρηση σε σχέση με την ηλεκτρονική αλληλογραφία (e-mail).

 

Αλληλεγγύη: το ηθικό καθήκον της αλληλοβοήθειας, της υποχρέωσης που έχουν τα μέλη μιας ομάδας να υποστηρίζονται και να ενισχύονται αμοιβαία [«Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής», εκδ. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη), 2013]

 

Ενσυναίσθηση: το ηθικό καθήκον της αλληλοβοήθειας, της υποχρέωσης που έχουν τα μέλη μιας ομάδας να υποστηρίζονται και να ενισχύονται αμοιβαία [«Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής», εκδ. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη), 2013]

 

ΣΤΕΓΗ ΣΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια μέρα ήμουνα στο σπίτι και καθόμουνα στο κρεβάτι μου. Ξαφνικά είδα στο κινητό μου μια αγγελία που έλεγε για ένα πολύ γλυκούλι κουτάβι που ο δήμος το βρήκε αδέσποτο. Το είχαν πετάξει κάποιοι ασυνείδητοι άνθρωποι στην Πίσω Μεριά της Άνδρου, σε μια ρεματιά. Πήγα να το δείξω στη μαμά μου. Εκείνη μου είπε να της δώσω το νούμερο για να πάρουμε τηλέφωνο. Στο τηλέφωνο μας είπαν πως πρέπει ύστερα από δύο μέρες να πάμε να το πάρουμε από την Πίσω Μεριά της Άνδρου. Όταν πήγαμε να το πάρουμε, μας διηγήθηκαν την ιστορία του: ποιοι το πέταξαν και πώς το βρήκαν. Μας είπαν πως, καθώς περνούσαν από αυτό το ρέμα, άκουσαν ένα σκυλί να κλαίει και κατάλαβαν ότι ήταν εγκλωβισμένο μέσα στη ρεματιά. Το σκυλάκι στην αρχή μας φοβόταν, γιατί μπορεί να νόμιζε πως ήμασταν εμείς που το πετάξαμε σε αυτό το ρέμα. Ύστερα από μέρες φροντίδας και χαδιών κατάλαβε πως δεν ήμασταν εμείς και άρχισε να νιώθει εμπιστοσύνη. Ύστερα από λίγο καιρό άρχισε να του αρέσει να εξερευνάει το σπίτι και να παίζει με όλα τα μέλη της οικογένειάς μου. Θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν κάνει μια πράξη αλληλεγγύης και έχουν νιώσει αυτό το μαγικό συναίσθημα. Για αυτό το σκυλί νιώθω τυχερός που το βρήκαν και το πήρα. Αλλά και το σκυλί πιστεύω που είναι ευγνώμον που το φρόντισα και του έδωσα μια στέγη.

 

Πέτρος Μπακέλας

Ε΄ δημοτικού, 6/θεσιο Δημοτικό Σχολείο Όρμου Κορθίου Άνδρου

 

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια μέρα ήμουν με την οικογένειά μου στην Αθήνα και έπρεπε να πάω στον γιατρό για τα μάτια μου, επειδή έχω μυωπία. Πήγαμε στον ξάδερφό μου για να μείνουμε και μετά εγώ με τον ξάδερφό μου και τον μικρό μου αδερφό του, τον Λούκας, φύγαμε παρέα για βόλτα στις κούνιες. Είχα φέρει και μια μπαλίτσα για να παίξουμε σουτάκια. Μετά, επειδή ο αδερφός μου πεινούσε, του πήρα έναν χυμό και κουλουράκια. Επιστρέψαμε στο σπίτι του ξαδέρφου μου, αλλά ο Λούκας ήθελε να μείνει κι άλλο έξω. Τότε εγώ, επειδή είμαι καλός άνθρωπος, τον έβγαλα ξανά για μια ώρα και αυτός χάρηκε τόσο πολύ που με αγκάλιασε και με φίλησε στο μάγουλο. Τον πήγα, λοιπόν, σε μια άλλη πλατεία μέχρι που έπρεπε πια να γυρίσουμε στο σπίτι.

 

Εργιόλ Τσέλα

Ε΄ δημοτικού, 6/θεσιο Δημοτικό Σχολείο Όρμου Κορθίου Άνδρου

 

ΕΝΑΝ ΧΥΜΟ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια μέρα η μαμά μού είχε πει να πάω σε ένα κατάστημα για να πάρω κάτι τρόφιμα. Έξω από το κατάστιμα ήταν μια κυρία που ζητούσε τρόφιμα. Εγώ τη λυπήθηκα, για αυτό πήγα πρώτα να πάρω αυτά που χρειαζόμουν και είδα ότι μου περίσσευαν χρήματα και της πήρα λίγο ψωμί με τυρί και έναν χυμό. Όταν της τα έδωσα, χάρηκε πολύ. Ένιωσα πολύ περήφανη.

 

Μυρτώ, 8 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

ΤΟ ΣΠΡΩΞΙΜΟ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Κάποτε, όταν ήμουν μικρός ο κύριος που έμενε από πάνω μου είχε μια μεγάλη μηχανή και, επειδή την πάρκαρε δύσκολα, κατέβαινε και την έσπρωχνε στη γωνία που ήταν το parking, για αυτό όποτε τύχαινε και ήμουν κάτω τον βοηθούσα να τη σπρώξει.

 

Ιάσονας, 8,5 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

ΤΑ ΡΟΥΧΑ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Έχω δώσει τα ρούχα που δεν μου κάνουν σε άλλα παιδάκια. Επίσης, έχω χαρίσει τα παιχνίδια που είχα όταν ήμουν μικρή.

 

Αβαταγγέλου Μάντη, 7 χρόνων

Μαρούσι

 

Η ΠΑΡΑΛΙΑ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια φορά είχα πάει σε μια παραλία. Εγώ είχα πάρει σακούλες και γάντια για να μαζέψω σκουπίδια. Εκεί είχε πολλά σκουπίδια. Στην παραλία μάζεψα αρκετά σκουπίδια. Ύστερα έγινε πολύ καθαρή.

 

Αριάδνη, 9 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

Ο ΔΙΑΣΩΣΤΗΣ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια μέρα που ήμουν στο κολυμβητήριο ένα παιδάκι που ήταν μπροστά μου πήγε να πνιγεί και εγώ που ήμουν γρήγορος πήγα και το έβγαλα έξω από το νερό. Δεν είχε ανοίξει τα μάτια του ακόμη και έτσι καλέσαμε το ασθενοφόρο, το πήρε και συνεχίσαμε το μάθημα.

 

Δημοσθένης, 8 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

Ο ΤΥΦΛΟΣ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Καθώς περπάταγα με τη μαμά μου, πήγαμε να περάσουμε το φανάρι και είδαμε έναν τυφλό που πήγε να περάσει το κόκκινο. Εμείς τον κρατήσαμε και στο πράσινο τον περάσαμε τον τυφλό και περάσαμε και εμείς τελικά η βόλτα με τη μαμά μου ήταν ωραία.

 

Μάξιμος, 8 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

Η ΓΙΑΓΙΑ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια μέρα είχα βοηθήσει μια γιαγιά να κουβαλήσει τις τσάντες του σούπερ μάρκετ.

 

Κατερίνα, 9 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

ΤΟ ΠΟΔΙ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια μέρα είχα δει ένα παιδί που είχε πέσει και είχε χτυπήσει το πόδι του. Το ρώτησα πού είναι οι γονείς του και πήγα και τους είπα να έρθουν να τον πάρουν.

 

Ανδρέας, 8 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Εγώ κάθε μέρα βοηθώ τον παππού μου μετά το σχολείο με την τσάντα μου, το μπουφάν μου, το τσαντάκι μου.

 

Κωνσταντίνος, 9 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια μέρα περπατούσα στον δρόμο και είδα ένα σκυλάκι που ήταν χτυπημένο και είπα στη μαμά μου να πάρει μια υπηρεσία που φροντίσει τα ζωάκια που είναι χτυπημένα.

 

Νικόλας, 8 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια φορά εγώ με τη μαμά μου είδαμε ένα σκυλάκι στον δρόμο, το πήραμε, το πήγαμε στον κτηνίατρο του δήμου μας και εκεί το έπλυναν, το χτένισαν και μετά το πήραμε και το πήγαμε στη φιλοζωική του δήμου. Όταν φτάσαμε ήταν φοβισμένο, αλλά ήρθαν και άλλα σκυλάκια που το πήρανε και άρχισαν να παίζουν.

 

Μαριέττα, 8 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

ΤΟ ΠΟΥΛΙ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια φορά είχα πάει με τη μαμά μου σε ένα κατάστημα και είδα ένα μικρό πουλί έξω να πετάει. Αλλά μόλις το κοίταξα καλύτερα, είδα ότι ήταν χτυπημένο. Δεν μου άρεσε γιατί είχε μια μεγάλη πληγή στο πόδι. Και πονούσε πολύ και δεν μπορούσα να το βλέπω άλλο χτυπημένο. Οπότε το πήραμε, το βάλαμε σε ένα κουτί και το πήγαμε στον κτηνίατρο.

 

Αλίκη, Γ1

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

 

Ο ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟΣ

Αγαπητή «μικρή σχεδία»,

Μια μέρα είχαμε πάει στο σπίτι της ξαδέλφης μου στην εξοχή. Στον γυρισμό είδαμε κοντά σε ένα βουνό έναν σκαντζόχοιρο, είχε χαθεί, έτσι τον μαζέψαμε. Ευτυχώς, είχαμε πάει και σε μια παραλία με την ξαδέλφη μου και είχαμε μαζί κουβαδάκια, έτσι τον βάλαμε μέσα και τον πήγαμε στο σπίτι μας. Μετά από κάτι μέρες πήραμε τηλέφωνο τη φιλοζωική και τον δώσαμε.

 

Δανάη, 9 χρόνων

4ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου


comments powered byDisqus

Αρχειο

Κατηγοριες

ΓΙΝΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ

©ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΜΚΟ - ΝΙΚΙΟΥ 2 - 10560 ΑΘΗΝΑ

Τηλ: +30 213 023 1220 Email: info@shedia.gr

DotByDot