Ο κ. Ανδρέας συναντά την Αγγελική
Μια εξ αποστάσεως συνάντηση ενός ανθρώπου της «σχεδίας» με μια νεαρή μαθήτρια, πέρα από διδασκαλία ευγένειας, αποτέλεσε την απαρχή ενός ξεχωριστού διαλόγου.
«Είμαι ειδική παιδαγωγός και δουλεύω με παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, παιδιά που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, παιδιά με υπερκινητικότητα. Πρόσφατα, είχα την ιδέα να γνωρίσω σε κάποιους από τους μαθητές μου τη “σχεδία” σαν ανάγνωσμα πάνω στο οποίο θα μπορούμε να δουλέψουμε, και πιο συγκεκριμένα την ιστορία που υπάρχει στην τελευταία σελίδα, την οποία βρίσκω πάντα, πέρα από πολύ ενδιαφέρουσα, άκρως διδακτική και πολύ συγκινητική. Η ανταπόκρισή τους ήταν πολύ θετική. Τους ρώτησα στο τέλος τι θα ήθελαν να ρωτήσουν τον Ανδρέα (σ.σ., τον κ. Ανδρέα Στύλλη, διανομέα της “σχεδίας” μας, του οποίου η ιστορία είχε δημοσιευθεί στο τεύχος #87 του περιοδικού μας), αν είχαν τη δυνατότητα, και μια μαθήτριά μου σκέφτηκε τις εξής ερωτήσεις: “Γιατί ήθελες να γίνεις σερβιτόρος; Σου έπεσε η ψυχολογία, όταν δεν είχες πολύ καλή δουλειά και είχες την επιμέλεια των παιδιών σου; Είχες καταλάβει για αυτήν την εταιρεία; Στεναχωριέσαι που δεν κάνεις τη δουλειά που ονειρευόσουν; Τι είναι αυτό που σε κάνει να παίρνεις τόση αγάπη και στοργή από την τωρινή σου δουλειά”. Τη ρώτησα σε περίπτωση που είθε την ευκαιρία, αν θα μοιραζόταν αυτές τις ερωτήσεις μαζί του. Και μου είπε “ναι”. Σας στέλνω, λοιπόν, αυτήν την επιστολή με την ελπίδα ότι θα τον ρωτήσετε αυτά τα πράγματα και εκείνος θα απαντήσει. Με την ελπίδα ότι ένας διάλογος θα ανοίξει, έστω και σύντομος, μεταξύ δύο πολύ διαφορετικών γενεών και ανθρώπων». Τούτο το μήνυμα μάς είχε στείλει η εκπαιδευτικός Αντιγόνη Καρνεσιώτη-Σημαντήρα στα τέλη του Γενάρη. Και ο διάλογος άνοιξε. Ο κ. Ανδρέας, ολόχαρος, δέχθηκε να «βομβαρδιστεί» από ερωτήσεις από τη μαθήτρια της κ. Καρνεσιώτη-Σημαντήρα, τη 15χρονη Αγγελική. Το ραντεβού κλείστηκε για το απόγευμα της Πέμπτης 18 Φεβρουαρίου. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας, με την Αγγελική να είναι πανέτοιμη να υποδυθεί τη δημοσιογράφο, έχοντας στο πλευρό της διαρκώς την εκπαιδευτικό της, την Αντιγόνη.
«Από τη συνέντευξη με τον κύριο Ανδρέα πήρα πολλά πράγματα. Με βοήθησε να καταλάβω ορισμένα πράγματα. Με έκανε να σκεφτώ αλλιώς και να δω πράγματα που πριν από τη συζήτησή μας δεν θα τα είχα σκεφτεί ποτέ. Η συνέντευξη κράτησε 45 λεπτά, κι εγώ δεν θα είχα πρόβλημα να κρατήσει παραπάνω. Ίσα ίσα, θα μου άρεσε, γιατί ήταν από τις λίγες φορές που μιλούσα με έναν πιο μεγάλο άνθρωπο για ένα τέτοιο θέμα και δεν βαριόμουν. Ένας λόγος που με κράτησε στην κουβέντα και δεν βαρέθηκα ούτε λεπτό ήταν το θέμα, το οποίο είχε να κάνει με τη ζωή αυτού του ανθρώπου, τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και αυτά που έχει κρατήσει από όσα που του έχουν συμβεί. Ένας άλλος λόγος ήταν ο τρόπος που τα έλεγε. Ακόμα, συγκινήθηκα. Αυτά που έλεγε με άγγιξαν τόσο συναισθηματικά όσο και πνευματικά, γιατί εκείνη τη στιγμή που μιλούσε τον παρακολουθούσα και δεν σκεφτόμουν πότε θα τελειώσουμε. Θα ήθελα πολύ να ξαναμιλήσω με τον κύριο Ανδρέα και να βρεθούμε και από κοντά, όταν τελειώσει όλο αυτό. Και, γενικά, θα μου άρεσε αν μου ξαναδινόταν η ευκαιρία για κάτι τέτοιο. Ήταν πολύ δημιουργικό και ευχάριστο». Αυτά μας εκμυστηρεύτηκε η Αγγελική μετά την εξ αποστάσεως συνάντηση με τον κ. Ανδρέα και ανανέωσαν το ραντεβού εκ του σύνεγγυς, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες, στο σπίτι της «σχεδίας» μας. Εξάλλου, όπως μας είπε και ο κ. Ανδρέας, «πήρα μαθήματα από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τη ζωή η Αγγελική. Διδάχθηκα αγάπη, αγνότητα, ευγένεια και σεβασμό. Τίποτε δεν μπορεί να μας σταματήσει, πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Μέσα από τα προβλήματα που μας παρουσιάζονται, παίρνουμε δύναμη».
Newsletter