27/10/2020
#86
Η «σχεδία» της Ιστορίας και της δικαιοσύνης
Αναζητούμε το αντίδοτο στον ιό της συνωμοσιολογίας, ανακαλύπτουμε τους τόπους της απελευθέρωσης, περιπλανιόμαστε στα νησιά της Ιστορίας, κρατούμε αναμμένη τη δάδα της ειρήνης, μένουμε πιστοί στο καθήκον της υγείας, εκκολάπτουμε μια δεύτερη ζωή.
Η συνωμοσιολογία γιγαντώνεται στις μέρες μας, καθώς, ειδικά σε περιόδους κρίσης, όταν ο άνθρωπος βιώνει μια υπαρξιακή απειλή, προσφέρει μια εύκολη και γρήγορη εξήγηση για όλα όσα μας συμβαίνουν. «Η συνωμοσιολογική σκέψη επιτρέπει να εξηγείται η σκοτεινή πορεία του κόσμου, απλουστεύοντάς την με την ταυτοποίηση των σκοτεινών δυνάμεων, που ενσαρκώνουν ανελέητοι εχθροί», σημειώνει ο γάλλος φιλόσοφος Πιέρ Αντρέ Ταγκιέφ. Κι ενώ το 62% των Ελλήνων πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας, «ένα γνώρισμα που χαρακτηρίζει όσους εμφορούνται από συνωμοσιολογικές αντιλήψεις αδυνατούν να συλλάβουν πως κάποια γεγονότα απλώς συμβαίνουν κατά τύχη», μας πληροφορεί ο Πάνος Σαπουντζής διδάκτορας Νευροεπιστημών και μέλος του Παρατηρητηρίου Ψευδοεπιστήμης. Είναι ακριβώς με την ισχυρή πίστη στις θεωρίες συνωμοσίας που καταπιανόμαστε στο ρεπορτάζ με τίτλο «Ο ιός της συνωμοσιολογίας».
«Οι τόποι της απελευθέρωσης». Από τη μείωση των ανεπιθύμητων κυήσεων ώς την αποδοχή της ταυτότητας φύλου, η συμβολή των ψηφιακών μέσων στη σεξουαλική αγωγή των νέων είναι αναντικατάστατη. Το διαδίκτυο δίνει στους εφήβους την ευκαιρία να δημιουργήσουν ψηφιακά δίκτυα υποστήριξης και διαδικτυακές κοινότητες, μέσα στις οποίες αισθάνονται άνετα να εκφράσουν την υπό διαμόρφωση ταυτότητά τους. «Στις σεξουαλικές μειονότητες, τα ψηφιακά μέσα αποτελούν ένα μέσο ώστε τα άτομα να νιώσουν ότι δεν είναι μόνα, να γίνουν μέρος μιας ομάδας», μας λέει η δρ. σεξουαλικής αγωγής Μαργαρίτα Γερούκη.
«Τα νησιά της Ιστορίας». Συνεπαρμένη από τα ταραγμένα χρόνια του προηγούμενου αιώνα στον τόπο μας, μια φημισμένη βρετανίδα συγγραφέας εξηγεί πώς θέτει τη φαντασία της στην υπηρεσία της ιστορικής γνώσης, τι τη δένει με την Ελλάδα και μας καλεί να ρισκάρουμε για να αλλάξουμε ρότα στη ζωή μας. «Η απομόνωση που πολλοί άνθρωποι βίωσαν τους τελευταίους μήνες θυμίζει πολύ την κατάσταση στη Σπιναλόγκα», σημειώνει, μεταξύ άλλων, στη συνέντευξή της στη «σχεδία» η Βικτόρια Χίσλοπ.
«Ο εισαγγελέας της Νυρεμβέργης». Ο τελευταίος εν ζωή πρωταγωνιστής της μεγαλύτερης δίκης της Ιστορίας εξακολουθεί να κρατάει αναμμένη τη δάδα της ειρήνης, καθώς διαπιστώνει πως δεν μάθαμε τίποτε από τα ναζιστικά εγκλήματα. «Έχω αφιερώσει όλη μου τη ζωή στο να αποτρέπω την πρόκληση πολέμων, γιατί μετατρέπουν σε κατά συρροή δολοφόνους άτομα που μέχρι πρότινος ήταν έντιμα και φιλήσυχα», επισημαίνει ο, ηλικίας 100 χρόνων πια, Μπεν Φέρεντς, που στις δίκες της Νυρεμβέργης καταδίκασε 22 ναζί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
«Το καθήκον της υγείας». Ένας καταξιωμένος συνταγματολόγος καταδεικνύει πώς ο κόσμος που ξεδιπλώνεται με την πανδημία συντίθεται από υλικά που προϋπήρχαν, αναζητεί την ισορροπία μεταξύ δικαιωμάτων και δημόσιας υγείας κι εξηγεί τι επιτάσσει το χρέος μα και οι δημόσιες πολιτικές διαφύλαξής της. «Η υγεία δεν αφορά μόνο τη ζωή και το θάνατο, “αλλά και το πώς ζουν οι υγιείς άνθρωποι όσο είναι ζωντανοί”, τι πρόσβαση έχουν στο σύστημα υγείας και τι συνέπειες έχει η ασθένεια για έναν οικογενειακό προϋπολογισμό», υπογραμμίζει ο καθηγητής Ξενοφών Κοντιάδης.
«Εκκολαπτήριο δεύτερης ζωής». Από ανακύκλωση ρούχων μέχρι επισκευή επίπλων μια οργάνωση δίνει απασχόληση σε χιλιάδες αποκλεισμένους πολίτες, κάνοντας πράξη το σύνθημα «τα πράγματα στην υπηρεσία των ανθρώπων». Για την επανένταξη των αστέγων και των ατόμων που είχαν αποκοπεί από τον κόσμο της εργασίας, η λύση που έδωσε η γαλλική οργάνωση Emmaüs ήταν η αναβάθμιση του επαγγέλματος του ρακοσυλλέκτη.
«Ο χορευτής της Αχερουσίας λίμνης». Μια σπαρακτική ανθρώπινη ιστορία διδάσκει πως η αγάπη για τη ζωή μπορεί να μετατρέψει τη μάχη με το θάνατο σε χορό και να κατανικήσει ακόμη και την έννοια του φυσικού τέλους.
Ακόμη, μέσα από μια μικρή αγγελία, μαθαίνουμε να κάνουμε ποδήλατο, ενώ ο Χρήστος Αλεφάντης, στα «Λόγια της πλώρης», μας «ξεναγεί» στον κήπο με τα αλογάκια. Η Σμαράγδα Αυγέρη και η Μάριαμ Σαράζι μιλούν για μια φιλία που δεν γνωρίζει σύνορα. Ο φακοί του Κωστή Μπακόπουλου και του Βασίλη Μαρινάκη καταγράφουν βραδινά και πρωινά στιγμιότυπα της πόλης, αντίστοιχα. Επισκεπτόμαστε μια ζεστή γωνιά της πόλης, όπου η οικογενειακή κληρονομιά διατηρείται ολοζώντανη και οι μνήμες της προσφυγιάς διασταυρώνονται με εκείνες της παραδοσιακής παρασκευής κρασιού. Παράλληλα, ένας λάτρης της παράδοσης του τόπου του μας «ξεναγεί» στην Κεφαλονιά της αμπελουργίας, των ιαματικών λουτρών, των καντάδων, μα και ενός μοναδικού γεωλογικού φαινομένου και μας ετοιμάζει αλιάδα. Επιπλέον, κάνουμε νέες εγγραφές στο Ημερολόγιο της «σχεδίας».
Αυτά και άλλα πολλά στη «σχεδία» Νοεμβρίου (τεύχος #86). Εκτάκτως από την Τρίτη 27 Οκτωβρίου στους δρόμους της πόλης.