25/12/2013
Πατριδογευσία του Σπύρου Ζωνάκη
Από το σανίδι στη μαγειρική
Η κυπριακή κουζίνα δεν είναι μόνο σεφταλιές και χαλούμι, σχεδόν διαμαρτύρεται η Άνδρη από΄την Αγλαντζιά Λευκωσίας!
«Αν δεν γινόμουν ηθοποιός, πιθανότατα θα ακολουθούσα επαγγελματικά το δρόμο της μαγειρικής», σημειώνει η οικοδέσποινά μας Άνδρη Θεοδότου, που άφησε την πατρίδα της την Κύπρο στα δεκαοκτώ της χρόνια και από τότε ρίζωσε στην Ελλάδα.
«Όταν θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια, μου έρχονται κατευθείαν στο μυαλό οι μυρωδιές της κυπριακής κουζίνας. Στο σπίτι μας στο χωριό Αγλαντζιά της Λευκωσίας, που κατά μία εκδοχή πήρε το όνομά του από την τουρκική λέξη γλέντι, μαζευόταν όλη η οικογένεια και μαγείρευε, από τον πατέρα μέχρι την προγιαγιά μου. Ζυμώναμε ψωμί, φτιάχναμε ψητά και παραδοσιακά γλυκά στον παραδοσιακό φούρνο που είχαμε στην αυλή, ακούγοντας από Ξυλούρη και Θεοδωράκη έως Βαμβακάρη. Μάθαμε την τέχνη της μαγειρικής από την προγιαγιά μου, που ήταν η φουρνάρισσα του χωριού. Ο φούρνος της, μάλιστα, βρισκόταν εκεί όπου χτίστηκε, αργότερα, το πατρικό μου σπίτι», μας λέει η Άνδρη.
«Η κυπριακή κουζίνα έχει αρκετές διαφορές από την ελληνική. Χρησιμοποιεί περισσότερο λάδι, όσπρια, χόρτα και μπαχαρικά. Κάποιοι τη βρίσκουν βαριά, στην πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ υγιεινή. Έχει επηρεαστεί και από τη γαστρονομία της Τουρκίας και των γειτονικών χωρών της Μέσης Ανατολής, τη Συρία, τον Λίβανο, την Αίγυπτο, ενώ έχει πολλές ομοιότητες και με την κρητική. Έχει μεγάλη ποικιλία, δεν είναι μόνο η σεφταλιά και το χαλούμι. Μάλιστα, μετά το 1974 και την τουρκική εισβολή, λόγω της προσφυγιάς και της φτώχειας, οι άνθρωποι πειραματίζονταν με το φαγητό, εμπλουτίζοντας ακόμα περισσότερο την κυπριακή κουζίνα. Τα τελευταία χρόνια, διαπιστώνω ότι όλο και περισσότεροι Έλληνες δείχνουν ενδιαφέρον να ανακαλύψουν τον πλούτο της, την κυπριακή σούβλα, τη λούντζα, το κατιμέρι», αφηγείται η Άνδρη.
«Ήρθα στην Ελλάδα πριν από 19 χρόνια για να σπουδάσω υποκριτική. Στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης γνώρισα και ερωτεύτηκα τον άνδρα μου, τον Δημήτρη Δεγαΐτη. Ήμασταν συμφοιτητές. Από τότε ξεκίνησε μια κοινή πορεία στη ζωή, αλλά και στην τέχνη. Έχουμε ανεβάσει μαζί στο θέατρο αρκετά παραμύθια, τη μεγάλη μας αγάπη. Ταυτόχρονα, τον έχω μυήσει και στην κυπριακή κουλτούρα, την παραδοσιακή μουσική, και, βέβαια, στο μεγάλο μου πάθος, την κυπριακή γαστρονομία. Μαγειρεύουμε μαζί πλήθος παραδοσιακών κυπριακών συνταγών, πολλές φορές ξενυχτώντας. Εξάλλου, μαγειρική και θέατρο μοιάζουν, καθώς απαιτούν και τα δύο αστείρευτη φαντασία και δημιουργικότητα. Έχω μάθει ακόμα και την κόρη μου, που είναι μόλις 8 χρονών, να ζυμώνει», επισημαίνει η Άνδρη.
«Πάντα έχω μέσα μου την Κύπρο, παρά τα τόσα χρόνια απουσίας. Μου λείπει ο ανοιχτός της ουρανός, η απλωσιά της. Σε σχέση με την Ελλάδα, οι οικογενειακοί δεσμοί είναι πιο στενοί. Υπάρχουν ακόμα γειτονιές, οι άνθρωποι δεν είναι τόσο αποξενωμένοι. Θα ήθελα κάποια στιγμή να επιστρέψω να κάνω κάτι επαγγελματικά εκεί, αν και γνωρίζω πως είναι πολύ δύσκολο. Έχω χτίσει τη ζωή μου στην Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση, Ελλαδίτες και Κύπριους τους ενώνουν κοινά ήθη, έθιμα, παραδόσεις, και, δυστυχώς, τώρα με την κρίση και δυσκολίες», καταλήγει η Άνδρη.
Πατάτες αντιναχτές και χοιρινό κρασάτο με κόλιανδρο
ΥΛΙΚΑ
800 γραμμάρια χοιρινή πανσέτα (κομμένη σε μεγάλα κομμάτια)
1 ½ φλιτζάνι κρασί ημίγλυκο ερυθρό
2 κουταλιές της σούπας ξηρό κόλιανδρο
¾ λίτρου ηλιέλαιο
Αλατοπίπερο
1 κιλό πολύ μικρές πατάτες (γαλλικές μίνι) με τη φλούδα.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Τσιγαρίζουμε τα κομμάτια της πανσέτας για 20 λεπτά. Προσθέτουμε νερό μέχρι να σκεπάσει το κρέας και το σιγοβράζουμε για 20-25 λεπτά, μέχρι να πιει το νερό του. Αφού καλοψηθεί το κρέας, ρίχνουμε αλάτι και πιπέρι και το σβήνουμε με το κρασί. Προσθέτουμε μια κουταλιά της σούπας κοπανισμένο κόλιανδρο. Αφήνουμε για 5-7 λεπτά να μελώσει το κρέας. Παράλληλα, σε μια κατσαρόλα τηγανίζουμε τις πατάτες στο ηλιέλαιο, αφού τις έχουμε χαράξει.Προσθέτουμε αλατοπίπερο και μια κουταλιά της σούπας κοπανισμένο κόλιανδρο.
ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ
- Περιεχόμενα τεύχους #11
- Σεξ και πρόστιµο, του Σπύρου Ζωνάκη
- Με «σχεδία» σε… νησίδα, του Σέργιου Μήλη
- Ραντεβού στα τυφλά! του Βασίλη Παπακριβόπουλου
- To µωρό και το καθήκον, του Βασίλη Παπακριβόπουλου
- Ασύµµετρη οµορφιά, της Μαρίας Μανωλέλη
- Ακαδηµία σαν παραµύθι, του Νέστορα Πουλάκου
- «Οι ενεργοί πολίτες µου δίνουν ελπίδα». Συνέντευξη του Γιάννη Μπουτάρη στη Μαρία Ψαρά
- Θα περάσουν τα σύννεφα! Συνέντευξη του Σταµάτη Κραουνάκη στη Μαρία Ψαρά
- Μάχη µε τις λέξεις. Συνέντευξη του Ριχάρδου Σωµερίτη στον Σπύρο Ζωνάκη
- Αδέσποτες Σκύλες. Χορεύοντας βαλς σε δρόµους θλιµµένους της Ελένης Μπέλλου
- Το βελούδο και το ατσάλι. Συνέντευξη της Νατάσσας Παπαδοπούλου στην Ελευθερία Κουµάντου
- Γελοιογραφία του Soloup
- Γελοιογραφία του Πέτρου Ζερβού
- Λόγια της πλώρης του Χρήστου Αλεφάντη
- Επικοινωνία Οι αναγνώστες µας
- Γελοιογραφία του Τάσου Αναστασίου
- Παραδοξολογίες του Βαγγέλη Χερουβείµ
- Για δυνατούς λύτες της Αναστασίας Σιµιτσιάδη
- Γελοιογραφία του Βαγγέλη Χερουβείµ
- Συναντήσεις του Σπύρου Ζωνάκη
- Εστιάζω του Κωστή Μπακόπουλου
- Επείγοντα περιστατικά του Γιώργου Μπαζίνα
- Aστικοί µύθοι του Άγγελου Τσέκερη
- Out & About του Νέστορα Πουλάκου
- Φθηνός σκούφος του Νέστορα Πουλάκου
- Πατριδογευσία του Σπύρου Ζωνάκη
- Street News της Αναστασίας Σιµιτσιάδη
- Πρόσωπα, του Γιώργου Αράπογλου
Newsletter