Η «σχεδία» της φιλαναγνωσίας και της ομογένειας
Οργανώνουμε περίπατο με τον Καραγάτση, περιπλανιόμαστε στις όχθες της νοσταλγίας, αποδίδουμε την αλληλεγγύη τοις μετρητοίς, ξεφεύγουμε από τη φούσκα της πόλωσης. Αυτά και άλλα πολλά στη «σχεδία» του Απριλίου (τεύχος #110). Κυκλοφορεί από την Τετάρτη 29 Μαρτίου στους δρόμους της πόλης.
Αφηγήσεις παραμυθιών, ηχογραφήσεις τραγουδιών, σεμινάρια κυβερνοασφάλειας. Μέσα από εναλλακτικές δράσεις, οι βιβλιοθήκες βρίσκουν τον τρόπο να μας φέρουν σε επαφή με την ανάγνωση. «Στις μέρες μας, η εικόνα των βιβλιοθηκών έχει αλλάξει. Δεν αποτελούν πια χώρους γεμάτους σκονισμένα βιβλία όπου επικρατεί απόλυτη σιγή. Δεν αφορούν, πλέον, μόνο βιβλία», σημειώνει η Μαρία Κορκίδη, διευθύντρια Πολιτισμού, Αθλητισμού και Παιδείας του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας και υπεύθυνη των τριών δημοτικών βιβλιοθηκών του. Είναι το φάκελο της σχέσης των Ελλήνων με την ανάγνωση και τη σημαντική αξία των βιβλιοθηκών που αναδεικνύουμε στο ρεπορτάζ με τίτλο «Περίπατος με τον Καραγάτση».
Στην «Αλληλεγγύη τοις μετρητοίς», εξηγούμε ότι, σε περιπτώσεις ανθρωπιστικών καταστροφών, η χρηματική βοήθεια είναι προτιμότερη από τις παροχές σε είδος, καθώς επιτρέπει τη στοχευμένη κάλυψη αναγκών. Αρκεί να υπάρχει διαφάνεια. Μολονότι οι χρηματικές δωρεές εξακολουθούν να αποτελούν μικρό ποσοστό της συνολικής ανθρωπιστικής βοήθειας παγκοσμίως, το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες αναφέρουν ότι οι άνθρωποι που πλήττονται από καταστροφές τείνουν να προτιμούν τα μετρητά από τη βοήθεια σε είδος, λόγω της αξιοπρέπειας, του ελέγχου και της ευελιξίας που τους παρέχει.
Ο ιστορικός Αλέξανδρος Κιτροέφ, στη συνέντευξή του, μάς «ξεναγεί» στην παραγνωρισμένη διαδρομή του αιγυπτιώτικου ελληνισμού, στη συνεισφορά του στη συγκρότηση της νεότερης Αιγύπτου, εξηγεί την προσκόλληση των ομογενών στη χώρα του Νείλου, αλλά και την τρυφερότητα και την νοσταλγία που νιώθουν για αυτήν.
Τα ανοιχτά τραύματα του εμφυλίου, σε συνδυασμό με την προώθηση του διχασμού από τη φρενήρη ροή απόψεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επιφέρουν μια πολωτική δημόσια σφαίρα στον τόπο μας. «Κάθε φορά που στα κοινωνικά δίκτυα μιλάμε για τα σοβαρά, καλούμαστε να πάρουμε θέση και οι θέσεις κατανοούνται πάντα ως δυϊκές, με τους μεν ή με τους δε, με το ένα ή το άλλο», σημειώνει ο Θωμάς Σιώμος, διδάσκων στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ.
Aκόμη, ο Χρήστος Αλεφάντης, στα «Λόγια της πλώρης», εξηγεί «πώς χάσαμε τη θεία». Η ηθοποιός και θιασάρχης Μαίρη Ραζή και η ηθοποιός και σκηνοθέτης Κοραλία Τσόγκα αφηγούνται μια σχέση μητέρας – κόρης γεμάτη από τέχνη. Κλείνουμε τραπέζι σε ένα μεζεδοπωλείο στην καρδιά της πόλης, όπου οι μνήμες της υπαίθριας αγοράς συναντούν την κρητική γαστρονομία, ενώ μία αρτοποιός μάς μεταφέρει στην Εύβοια των ελαιώνων, της τυροκομίας, του κεντήματος, μα και του παραδοσιακού ψωμιού με προζύμι.
Αυτά και άλλα πολλά στη «σχεδία» Απριλίου (τεύχος #110).
