Shedia

EN GR

01/09/2016

Λεωνίδας Γεωργίου, 64 ετών

«Τις πρώτες 45 μέρες στη “σχεδία”, έπιασα και το σπίτι . Σιγά σιγά, γεμίζει με επιπλάκια και γίνεται πιο ζεστό.Αρχίζει και μου αρέσει και νιώθω καλύτερα. Μου αρέσει το διάβασμα και να ακούω μουσική. Έχω ένα ραδιοφωνάκι με μπαταρίες και παίζει όλη νύχτα».

Η οικογενειακή ιστορία ξεκινά από το Ιάσιο της Ρουμανίας. Ο προπάππος κυνηγημένος από το τότε καθεστώς ήρθε στην Ελλάδαγια να γίνει κτηνοτρόφος. Εγώ γεννήθηκα στον Κούβελο Φθιώτιδας. Στα πέντε μου, κατεβήκαμε στο Γοργοπόταμο και τέλειωσα το δημοτικό στη Λαμία, όπου έμεινα σε ένα θείο μου παλιό καπετάνιο του ΕΛΑΣ με τον οποίο γαλουχήθηκα στην ιδέα της Αριστεράς. 
 
Μαθητής γυμνασίου, έπιασα δουλειά σε βενζινάδικο το βράδυ και το πρωί πήγαινα στο σχολείο. Τα καλοκαίρια δουλεύαμε κουβαλώντας λιπάσματα στο συνεταιρισμό. Ήρθα στην Αθήνα για να δώσω εξετάσεις για Νομική που ήθελαν οι δικοί μου, αλλά τελικά έδωσα Πολυτεχνείο και πέρασα στη σχολή Τοπογράφων Μηχανικών. Εκεί γνώρισα την Ελένη. Εκείνη ήταν χημικός μηχανικός. Ήταν αυτό που λένε κεραυνοβόλος έρωτας. Περάσαμε μια ζωή ευτυχισμένη. Κάναμε έξι παιδιά. Το πέμπτο το χάσαμε και παραλίγο να τη χάσω μαζί. Τελικά, εκείνη επέζησε, αλλά την έχασα αργότερα με βίαιο τρόπο. Στις 21 Γενάρη του 1998, έξω από τον Άγιο Στέφανο μας μάζεψε ένα φορτηγό με φρούτα που γύριζε από την Πολωνία. Ο οδηγός είχε μια γυναίκα δίπλα του, ερωτοτροπούσαν και ήταν εντελώς μεθυσμένος. Μας έβαλε από κάτω και δεν πήρε χαμπάρι. Η Ελένη και ο Κωνσταντίνος, ο μικρός μου γιος, δυο χρονών τότε, έφυγαν ακαριαία. Ένας γέρος βοσκός ήταν εκεί και είδε το συμβάν. Αυτός μας έβγαλε από το αυτοκίνητο και έστειλε τον εγγονό του να τον κυνηγήσει, γιατί δεν είχε καταλάβει τίποτα και, μάλιστα, το αρνιόταν.
 
Ξύπνησα έξι μήνες μετά στον Ευαγγελισμό. Δεν είχα συναίσθηση τι είχε γίνει. Όταν μου είπαν την αλήθεια, έπεσα ξανά σε κώμα. Μου πήρε περίπου ένα χρόνο να σταματήσω να βγαίνω από τα νοσοκομεία. Το έριξα στο ποτό. Δεν την ήθελα τη ζωή. Με έσωσε ο γυναικολόγος που στο μεταξύ είχαμε γίνει φίλοι και με βοήθησε να επανέλθω. Στο μεταξύ, ένας πρώην συνεταίρος μου εκμεταλλεύτηκε την απουσία μου και έπαιρνε δουλειές με τα δικά μου βιβλία, τα οποία είχε φορτώσει με υπέρογκα χρέη. Άρχισαν να μου κάνουν κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων για τα χρέη που είχε δημιουργήσει. Αφού μπόρεσα και τα έβαλα σε μια τάξη και ξόφλησα τις υποχρεώσεις μου εκποιώντας την περιουσία μου, με φιλοξένησε ένας ανιψιός μου που τον συντηρούσα από μικρό παιδί. 
Κάποια στιγμή, όμως, με έδιωξε από το σπίτι. Είχα ελάχιστες οικονομίες, οι οποίες εξαντλήθηκαν γιατί στο μεταξύ είχα μείνει περίπου ενάμισι χρόνο χωρίς δουλειά. Έμεινα στο αυτοκίνητο για περίπου επτά μήνες. Ο εγωισμός δεν με άφησε να ζητήσω βοήθεια από τα παιδιά μου. Σκέφτηκα, όμως, και τον περίγυρό τους. Δεν ήθελα να δημιουργηθεί κακή εντύπωση. Τώρα, το βλέπω διαφορετικά. Πίστευα πάντα ότι θα τα καταφέρω. Ακόμα και σήμερα είναι πολύς κόσμος που δεν ξέρει τι έχω περάσει. Ήλπιζα ότι όλο και κάποιο παράθυρο θα ανοίξει. Δεν μπορούσα να παραδεχθώ ότι τα έχω χάσει όλα. Έφτασα δυο φορές στην απόφαση να δώσω τέλος στη ζωή μου. Ένιωσα ότι δεν δικαιούμαι να ζω, γιατί άφησα τη ζωή μου να φτάσει σε αυτό το σημείο. 
 
Έδωσα μια ευκαιρία στον εαυτό μου να το παλέψω. Τη «σχεδία» την ξέρω από τα πρώτα τεύχη. Την έπαιρνα στα Άνω Πατήσια. Ο πωλητής με είδε μια μέρα, μιλήσαμε και μου είπε να έρθω αμέσως. Πήρα τηλέφωνο και μέσα σε μια εβδομάδα ξεκίνησα.Τις πρώτες 45 μέρες, έπιασα και το σπίτι. Δεν το περίμενα ότι θα έμπαινα τόσο γρήγορα σε μια σειρά. Μπορώ να βρω τον παλιό καλό Λεωνίδα μέσα από διάφορες δραστηριότητες.Είμαι σίγουρος ότι έκανα καλή επιλογή να δώσω μια ευκαιρία στον εαυτό μου. Προσπαθώ να βρω ιδέες πώς να λειτουργήσω εγώ καλύτερα, αλλά και η «σχεδία» να λειτουργήσει καλύτερα μέσα από μένα. Εισπράττω τόσα πράγματα τα οποία θέλω να τα ανταποδώσω. Πολλοί άνθρωποι με ρωτούσαν πότε θα διαβάσουν και τη δική μου ιστορία. Για μένα είναι περιοδικάρα. Το διάβαζα και πριν έρθω να πουλήσω. Στην αρχή το έπαιρνα όπως όλοι, για να βοηθήσω τον άνθρωπο που το πουλά. Το ξεκοκαλίζω. Πολλές φορές. Κρατώ και σημειώσεις. Έχω φτιάξει και καινούρια σλόγκαν. 
 
Έχω καταθέσει τα χαρτιά για σύνταξη, αλλά με τις αλλαγές στα ασφαλιστικά με πήγαν μερικά χρόνια πίσω. Θα ήθελα να ασχοληθώ με την παραγωγή βοτάνων. Στα παιδιά δεν θα πήγαινα. Δεν θέλω να φύγω από την Ελλάδα. Κάποια στιγμή θα τους τα πω. Πιστεύω όταν έρθουν θα τους μιλήσω. Το προσπάθησα για μια καινούρια σύντροφο. Είχα κάνει μια σχέση, δεν προχώρησε κι από τότε δεν το ξαναδοκίμασα. Αν πω ότι δεν το θέλω, θα πω ψέματα. Δεν θέλω να βγω στο περιθώριο. Σιγά σιγά, γεμίζει το σπίτι με επιπλάκια και γίνεται πιο ζεστό. Αρχίζει και μου αρέσει και νιώθω καλύτερα. Μου αρέσει το διάβασμα και να ακούω μουσική. Έχω ένα ραδιοφωνάκι με μπαταρίες και παίζει όλη νύχτα.
 
Παρόλες τις κακουχίες που έχω περάσει, αντέχω, γι’ αυτό και είμαστε εδώ. Η «σχεδία» μού έδωσε ένα έναυσμα να αποδείξω ότι αντέχω ακόμα περισσότερο από όσο ήξερα και ο ίδιος.