Shedia

EN GR

26/11/2015

Κοσμάς Νικήτας, 44 ετών

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην περιοχή της Άνω Πόλης, στη Θεσσαλονίκη. Ο μπαμπάς δούλευε ως εργάτης στο λιμάνι της πόλης και η μάνα μου ήταν μαμή, ενώ πολλές φορές εργαζόταν και στην φροντίδα αρρώστων. Έχω άλλα δύο αδέρφια, μεγαλύτερα από μένα.
 
Από μικρός, μου άρεσε ο αθλητισμός, και έτσι από το 1986, και για πέντε χρόνια, γράφτηκα στο σύλλογο του Ηρακλή, στο άθλημα της πάλης. Ο Ηρακλής είναι η ομάδα μου, και φέτος που ανέβηκε και στην Α’ Εθνική Κατηγορία στο ποδόσφαιρο είμαι πολύ χαρούμενος! Από το 1994 μεταπήδησα στο στίβο και στους αγώνες δρόμου μεγάλων αποστάσεων. Ακόμα τρέχω. Μου αρέσει πάρα πολύ, αν και τελευταία δεν έχω πολύ χρόνο να κάνω προπονήσεις. 
 
Όταν τελείωσα το γυμνάσιο, δεν συνέχισα το σχολείο. Άρχισα να δουλεύω, μιας και ο πατέρας μου δεν είχε τη δυνατότητα να με βοηθήσει πολύ. Ήμασταν τρία αδέρφια, και δεν μπορούσε να μας καλύψει όλους. Ήθελα να βρω μια δουλειά για να βγάζω τα έξοδά μου.
 
Δούλεψα για πέντε χρόνια ως φύλακας, ενώ στη συνέχεια έκανα πολλές περιστασιακές δουλειές, με κυριότερη τη διανομή διαφημιστικών φυλλαδίων. Για αρκετό καιρό, πουλούσα κεριά έξω από την εκκλησία, όμως δεν ήταν μια ασφαλής και σταθερή δουλειά. Εκεί, όμως, ήταν που μια μέρα συνάντησα έναν πωλητή της «σχεδίας», ο οποίος μου εξήγησε τι ακριβώς είναι το περιοδικό και με προέτρεψε να πάρω τηλέφωνο.
 
Επικοινώνησα, ήρθα στο γραφείο και αμέσως ξεκίνησα. Από την πρώτη μέρα, έκανα αρκετά καλές πωλήσεις. Εκείνη την περίοδο, λόγω οφειλών, μου είχαν κόψει το ρεύμα, όμως, με τα χρήματα που έβγαλα, κατάφερα να κάνω ρύθμιση και να το επανασυνδέσω. Τώρα, μένω σε ένα σπίτι που μου έχει παραχωρήσει ο προπονητής μου κι εγώ έχω αναλάβει τους λογαριασμούς.
 
Ο κόσμος είναι χαρούμενος που αγοράζει το περιοδικό. Μου λέει «καλημέρα», γελάμε, γελάω κι εγώ μαζί του, μου εύχονται «καλή δύναμη». Μου αρέσει να μου το λένε αυτό. 
 
Και με τους συναδέλφους μου περνάμε πάρα πολύ ωραία. Με αγαπούν και τους αγαπώ. Κάνουμε πολλές συναντήσεις, δραστηριότητες, μου αρέσει πολύ. Περιμένω πότε θα φτιαχτεί και η ποδοσφαιρική ομάδα στη Θεσσαλονίκη, ώστε να παίζουμε σε πιο σταθερή βάση.
 
Και το περιοδικό μου αρέσει πολύ. Γενικά, μου αρέσει πολύ το διάβασμα. Στον ελεύθερό μου χρόνο πήγαινα στη βιβλιοθήκη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και διάβαζα με τις ώρες.
 
Θα ήθελα την επόμενη χρονιά να πάω σε μια σχολή μαγειρικής, γιατί κάνω και ωραία φαγητά. Μου αρέσει πολύ η μαγειρική. Φτιάχνω πολύ ωραίο κοτόπουλο με πατάτες και φακές.
 
Το επόμενο βήμα είναι να μαζέψω κάποια χρήματα για να φτιάξω τα δόντια μου, γιατί έχω πρόβλημα και δεν μιλώ καθαρά, και αυτό πολλές φορές μου δημιουργεί πρόβλημα στην επικοινωνία μου με τον κόσμο. Δεν μπορώ προς το παρόν, γιατί είναι μεγάλο το κόστος. Όμως, το έχω βάλει στόχο και θα το πετύχω.
 
Απο τότε που άρχισα να δουλεύω στη «σχεδία», έχω κάνει καινούριους φίλους. Έχω μόνιμο πόστο στη συμβολή των οδών Μητροπόλεως και Αγίας Σοφίας. Η γειτονιά με αναγνωρίζει, έρχονται και μου μιλούν, με προσέχουν, με κερνούν. Πάντα περνάει κάποιος και πιάνουμε την κουβέντα. Είναι πολύ όμορφο. 
 
Αυτό που εύχομαι είναι να μας έχει όλους καλά ο Θεός, να μας δίνει δύναμη για να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα. Είμαι αισιόδοξος ότι θα κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη.