Shedia

EN GR

11/07/2018 Το περιοδικό

Τουρισµός για όλους

Σε όλο τον κόσµο, αναπτύσσονται πολιτικές για την ισότιµη πρόσβαση των ατόµων µε αναπηρία στις διακοπές. Στη χώρα µας γίνονται βήµατα, αλλά είµαστε ακόµη πολύ πίσω. 
 
του Σπύρου Ζωνάκη
 
Σάρεϊ, Βρετανία, 2014. Το τοπικό πανεπιστήµιο δηµοσιεύει µία άκρως αποκαλυπτική έρευνα: Εάν οι ευρωπαϊκοί προορισµοί και τα ξενοδοχεία ήταν πλήρως προσβάσιµα στους ανθρώπους µε αναπηρία, η ζήτηση θα µπορούσε να αυξηθεί έως 44% κατ’ έτος, αποφέροντας επιπλέον 142 δις ευρώ και 3,4 εκατοµµύρια νέες θέσεις εργασίας στην ευρωπαϊκή οικονοµία, ενώ, σύµφωνα µε την ίδια έρευνα, οι ταξιδιώτες εντός της ΕΕ που έχουν ανάγκη την εύκολη προσβασιµότητα, είτε λόγω αναπηρίας είτε λόγω ηλικίας, πραγµατοποίησαν 783 εκατοµµύρια ταξίδια εντός της περιοχής το 2012, συµβάλλοντας µε 394 δισεκατοµµύρια ευρώ και 8,7 εκατοµµύρια θέσεις εργασίας στην ενωσιακή οικονοµία. 
Πράγµατι, τη στιγµή που στη χώρα µας η ισότιµη πρόσβαση των ατόµων µε αναπηρία στον τουρισµό είναι µάλλον παραγνωρισµένη, σε ολοένα και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αναπτύσσονται συστηµατικές πολιτικές για τη διασφάλιση του δικαιώµατος όλων στις διακοπές. 
 
 
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η περίπτωση της Φλάνδρας, όπου, το 2001, ο τοπικός οργανισµός τουρισµού («Tourism Flanders») εκπόνησε ένα φιλόδοξο πολυετές σχέδιο καθολικού σχεδιασµού. Συγκεκριµένα, χρηµατοδοτεί (το ποσό κυµαίνεται µεταξύ 30 ώς 70% του κόστους προσαρµογής) τις τοπικές αρχές ώστε να διασφαλίσουν την προσβασιµότητα όλων των υποδοµών τους (από τουαλέτες, πισίνες, µουσεία και πολιτιστικά κέντρα µέχρι παραλίες και µέσα µαζικής µεταφοράς) από άτοµα µε αναπηρία κάθε είδους (π.χ. κινητική, ακοής, όρασης). Παράλληλα, επιχορηγούνται και τα ξενοδοχεία ώστε να γίνουν φιλικά στα άτοµα µε αναπηρία (π.χ. να είναι απρόσκοπτη τόσο η πρόσβαση από τον εξωτερικό χώρο στον εσωτερικό όσο και η κίνηση στο εσωτερικό τους, να διαθέτουν ανελκυστήρα µε σύστηµα Μπράιγ και τουαλέτα για ΑµεΑ, ράµπες για κινητικά ανάπηρους και τυφλούς, και, φυσικά, ειδικά διαµορφωµένα δωµάτια). Μάλιστα, κάθε εγκατάσταση ελέγχεται και βαθµολογείται (+, +/-, ή -, ανάλογα µε το βαθµό προσβασιµότητας) από µια επιτροπή που περιλαµβάνει επαγγελµατίες του τουριστικού χώρου, ειδικούς συµβούλους προσβασιµότητας και εκπροσώπους του αναπηρικού κινήµατος, ενώ υπάρχει ειδική υπηρεσία του φλαµανδικού οργανισµού τουρισµού (και αντίστοιχο σάιτ), το Accessible Travel Info Point, που ενηµερώνει τους επισκέπτες για όλες τις προσβάσιµες δοµές της βελγικής περιφέρειας.
 
 
Πόλεις χωρίς εµπόδια
 
Από κοντά βρίσκεται και η γειτονική Γαλλία, όπου, από το 2001, το Υπουργείο Τουρισµού εφαρµόζει την πιστοποίηση «Τουρισµός και Αναπηρία» («Tourisme et Handicap») –µέσω τοπικών επιτροπών της οµώνυµης οργάνωσης, που συσπειρώνει φορείς αναπηρικών κινήσεων, εκπαιδευτικά ιδρύµατα, εκπροσώπους του τουριστικού χώρου– σε όσα τουριστικά καταλύµατα, πλαζ, µουσεία, καφέ, εστιατόρια, βιβλιοθήκες, φυσικά πάρκα, αστικές διαδροµές, χώρους διασκέδασης κ.λπ. είναι προσβάσιµα από άτοµα κινητικής, οπτικής, ακουστικής και νοητικής αναπηρίας. Μέχρι σήµερα έχουν πιστοποιηθεί 5.300 τέτοιες υποδοµές, ενώ µε το Νόµο Αναπηρία («Loi Handicap») του 2005 υποχρεώνονται ώς το 2018 (µε δυνατότητα ανανέωσης έως άλλα έξι χρόνια) όλα τα εµπορικά καταστήµατα, µέσα µαζικής µεταφοράς (που πρέπει να έχουν ράµπες και ηχητική ανακοίνωση στάσεων), δηµόσια κτίρια και ξενοδοχεία να είναι προσιτά από άτοµα µε κάθε είδους αναπηρία. Αλλιώς κινδυνεύουν µε ποινικές διώξεις! 
Ταυτόχρονα, και στην Ισπανία, ολοένα και περισσότερες δηµοτικές αρχές επεξεργάζονται στρατηγικές τουρισµού για όλους. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η πόλη-θέρετρο Αρόµα στην Τενερίφη. Το 2001, υιοθέτησε την πολιτική «Μια πόλη χωρίς εµπόδια», κάνοντας προσβάσιµα για άτοµα µε κινητική αναπηρία όλα τα ξενοδοχεία και εστιατόριά της και δηµιουργώντας µεγάλους πεζόδροµους, ενώ εξόπλισε τη µεγαλύτερη παραλία της, την Playa de Las Vistas, τόσο µε ειδική ράµπα που επιτρέπει την πρόσβαση των χρηστών αναπηρικών αµαξιδίων στη θάλασσα όσο και µε προσαρµοσµένες τουαλέτες, ντουζ και αποδυτήρια για αυτούς.
 
 
Από την πλευρά του, ο οργανισµός τουρισµού της ισπανικής πρωτεύουσας θα αναγορεύσει το πρόγραµµα «Ανακάλυψε τη Μαδρίτη» σε πυλώνα του σχεδίου «Προσβάσιµη Μαδρίτη». Συγκεκριµένα, παρέχει δωρεάν περιηγήσεις στα µνηµεία της πόλης ειδικά προσαρµοσµένες για άτοµα µε προβλήµατα όρασης, ακοής, φυσική και διανοητική αναπηρία. Παράλληλα, τα µαδριλένικα µουσεία θα χρηµατοδοτηθούν για να κάνουν ειδικές ξεναγήσεις για ΑµεΑ. Ενδεικτικά, το Μουσείο Πράντο θα υιοθετήσει µόνιµες απτικές διαδροµές για τυφλούς επισκέπτες, µε τους τελευταίους να έχουν να δυνατότητα να ψηλαφήσουν πλήθος εκθεµάτων, συµπεριλαµβανοµένων τρισδιάστατων αντιγράφων ζωγραφικών πινάκων του Γκόγια και του Βελάσκες.
 
 
«Αµφιτρίτη» & «Περπατώ»
 
Πώς σκιαγραφείται, όµως, ο τουρισµός για όλους στη χώρα µας; Αξίζει να σηµειωθεί ενδεικτικά πως ενώ το προεδρικό διάταγµα 43/2002 προέβλεπε πως στα ξενοδοχεία άνω των τριών αστέρων το 10% των δωµατίων πρέπει να είναι προσβάσιµα από άτοµα µειωµένης κινητικότητας, µε µέγιστο υποχρεωτικό όριο τα 10 δωµάτια, η υπουργική απόφαση 216/2015 κατεβάζει το ποσοστό αυτό στο 5% για όλες τις κατηγορίες ξενοδοχείων, µε µέγιστο όριο τα 5 δωµάτια. 
 
«Θέλαµε να βάλουµε την Ελλάδα στο χάρτη των προσβάσιµων χωρών», επισηµαίνει η Βίκη Βράκα, συνιδρύτρια της ΚΟΙΝΣΕΠ «Αµφιτρίτη», που από το 2013 λειτουργεί τη διαδικτυακή πύλη «Greece4all», όπου οι δηµιουργοί της –άτοµα µε αναπηρία τα ίδια– καταγράφουν και αξιολογούν –έχοντας κάνει προηγουµένως αυτοψία– τις προσβάσιµες υποδοµές (π.χ. ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια, αρχαιολογικούς χώρους, αξιοθέατα, µουσεία, παραλίες) σε Αθήνα, Χαλκιδική, Θεσσαλονίκη, Ρόδο, Κέρκυρα, ενώ τώρα αναµένεται να ανέβει στο σάιτ και η Πελοπόννησος «Ήταν µια πληροφορία που έλειπε. Όταν ξεκινήσαµε, ψάχναµε από το µηδέν, δεν είχαµε πού να πιαστούµε. Στόχος µας είναι να µπορέσουµε να προσφέρουµε και υπηρεσίες τουριστικού γραφείου. Δυστυχώς, είµαστε βαθιά ρατσιστές, ακόµη και ο οίκτος για τα άτοµα µε αναπηρία είναι ρατσισµός. Φερόµαστε σαν να θέλουµε να κρύψουµε αυτούς τους ανθρώπους. Εµείς τους λέµε: "Βγείτε έξω γιατί υπάρχουν, έστω και µικρές, δυνατότητες να ζήσετε όπως κάθε άλλος!". Όντως, τα περισσότερα ξενοδοχεία δεν είναι προσβάσιµα, κυρίως αυτά είναι τεσσάρων και πέντε αστέρων, κάτι που σηµαίνει πως ο µέσου και χαµηλού εισοδήµατος επισκέπτης δεν µπορεί να ανταποκριθεί στα έξοδα. Άλλα µπορεί να έχουν ειδικά διαµορφωµένα δωµάτια, αλλά δεν διαθέτουν, για παράδειγµα, ράµπες στην είσοδο και τους κοινόχρηστους χώρους. Ειδικά τα προσβάσιµα καφέ είναι ελάχιστα. Τα περισσότερα έχουν την τουαλέτα τους στο υπόγειο ή στο πατάρι. Πολλοί επαγγελµατίες ισχυρίζονται: "Αφού δεν βλέπω τα άτοµα µε αναπηρία, γιατί να επενδύσω να κάνω προσβάσιµη την επιχείρησή µου; Πώς θα κάνω απόσβεση;". Είναι, όµως, φαύλος κύκλος, για να υπάρξει εισροή πρέπει να υπάρξουν υποδοµές. Το να διαθέτεις προσβάσιµες υποδοµές και φιλικούς στα άτοµα µε αναπηρία προορισµούς δεν είναι φιλανθρωπία, αλλά επιχειρηµατική κίνηση. Συνήθως, για παράδειγµα, προτιµούν τις σεζόν µε χαµηλότερη κίνηση, οπότε δίνεται η δυνατότητα σε έναν ξενοδόχο, αλλά και στη χώρα, να επιµηκύνουν την τουριστική περίοδο. Εξάλλου, τα άτοµα µε αναπηρία και τα εµποδιζόµενα άτοµα (από άτοµα µε κινητική, αισθητηριακή και ψυχική αναπηρία µέχρι τους ηλικιωµένους και τους ανθρώπους που έχουν σπάσει το πόδι τους) αποτελούν το 25% του πληθυσµού. Δυστυχώς, όµως, δεν υπάρχει µια συστηµατική πολιτική για τον προσβάσιµο τουρισµό, παρά µόνο αποσπασµατικές πρωτοβουλίες», καταλήγει η κ. Βρακά.
 
 
Η πιο φωτεινή τέτοια κίνηση, πιθανότατα, στη χώρα µας είναι εκείνη του συλλόγου ατόµων µε κινητικά προβλήµατα «Περπατώ» στην Κοµοτηνή, που αποτελεί, πλέον, την πόλη-πρότυπο για την προσβασιµότητα στην Ελλάδα. «Μέσω των εκπαιδευτικών προγραµµάτων που προσφέρουµε, άνθρωποι που θεωρούνται τελειωµένες υποθέσεις, που δεν είχαν βγει από το σπίτι τους, έχουν την ευκαιρία να δραστηριοποιηθούν, να δουν ότι υπάρχει διέξοδος σε πράγµατα που δεν µπορούσαν να φανταστούν ότι µπορούσαν να κάνουν, όπως ο τουρισµός. Να διεκδικήσουν την αυτονοµία τους και να ενταχθούν στην κοινωνική ζωή. Συγκεκριµένα, οι δράσεις µας περιλαµβάνουν από ηµέρες παραολυµπιακών αθληµάτων στα σχολεία µέχρι καταδύσεις µε κανό στον Νέστο και από θεραπευτική ιππασία στον Νέο Σκοπό Σερρών και παρατήρηση πουλιών στο δάσος της Δαδιάς µέχρι σκούµπα ντάιβινγκ και µπάνιο στη θάλασσα. Εδώ και οκτώ χρόνια υλοποιούµε το πρόγραµµα "Ανοιχτές θάλασσες για όλους" σε επτά σηµεία της παραλιακής ζώνης Φαναρίου-Αρωγής, όπου τοποθετήσαµε ειδικό πατάκι για να µπορεί να τσουλήσει το αµαξίδιο µέχρι τη θάλασσα, ενώ έχουµε και αµαξίδια µε φουσκωτές ρόδες που επιπλέουν. Σε αυτές τις δραστηριότητες, καλούµε όλο τον κόσµο να συµµετέχει, ανάπηροι και µη. Καταφέραµε, έτσι, να εκπαιδεύσουµε και την κοινωνία της Κοµοτηνής να µάθει να ζει µε το διαφορετικό, τον κόσµο της αναπηρίας. Χάρη στις παρεµβάσεις µας, επιπλέον, πετύχαµε να τοποθετηθούν 800 ράµπες στα πεζοδρόµια της πόλης, στα αστικά λεωφορεία, να δηµιουργηθούν σε κεντρικά σηµεία πάρκινγκ για ΑµεΑ, να γίνουν προσβάσιµα όλα τα δηµόσια κτίρια και τα σχολεία, όπως και το 80% των ξενοδοχείων της πόλης. Επίσης, πολλά καφέ και χώροι εστίασης τοποθετούν κι αυτά στην είσοδό τους κατάλληλη ράµπα. Σπάσαµε την αποµόνωση και τον αποκλεισµό των ατόµων µε αναπηρία. Παρατηρείται, µάλιστα, το φαινόµενο άνθρωποι µε αναπηρία από άλλες περιοχές να έρχονται στην Κοµοτηνή για τις δράσεις µας και να µένουν µόνιµα στην πόλη», σηµειώνει ο πρόεδρος του συλλόγου και παραολυµπιονίκης Αλέξανδρος Ταξιλδάρης.
 
 
Τα άτοµα µε κινητικά προβλήµατα έχουν, δίχως αµφιβολία, το δικαίωµα να ζήσουν στο έπακρο την εµπειρία της φύσης και των extreme sports; Αυτό υπογραµµίζουν και οι Health Guardians, οι διαχειριστές του καταφυγίου του Χιορτάτη Γιώργος Μπαϊρακτάρης και η σύζυγός του Σουζάνα Γεωργουλή, που εδώ και ένα χρόνο οργανώνουν ορειβατικές διαδροµές, αλλά και αθλήµατα όπως τοξοβολία και σκοποβολή, στο όρος της Θεσσαλονίκης για άτοµα µε αναπηρία. «Είχαµε µια εµπειρία ως ερυθροσταυρίτες στο να συνοδεύουµε άτοµα µε αναπηρία σε εκδροµές και αποφασίσαµε να το κάνουµε και στο βουνό. Μας περνούσαν για τρελούς. Με τα ειδικά off road αµαξίδια που τους παρέχουµε µπορούν τα άτοµα µε αναπηρία να κάνουν πορείες και αναβάσεις στις πλαγιές του Χορτιάτη, σε ύψος 1.000 µέτρων. Συνοδεύσαµε, µάλιστα, πέρσι και τον Λεωνίδα, έναν 30χρονο παραπληγικό, στην αναρρίχησή του στη δεύτερη ψηλότερη κορυφή του Ολύµπου, το Σκολειό. Παράλληλα, µέσω ειδικού εξοπλισµού, όπως ενός αµαξιδίου που µπορεί να κινηθεί στην άµµο, πραγµατοποιούµε εκδροµές ακόµη και σε µη προσβάσιµες παραλίες, όπου τα άτοµα µε αναπηρία καταπιάνονται και µε το υποβρύχιο ψάρεµα και τη βαρκάδα, ενώ διοργανώνουµε κι επισκέψεις στα µνηµεία και τα µουσεία της Θεσσαλονίκης. Από εκεί που ήταν κλεισµένοι στο σπίτι και διστακτικοί να βγουν έξω, νιώθουν ότι µπορούν να κάνουν τα πάντα, υπερνικούν φόβους. Μια µαραθωνοδρόµος, µάλιστα, ηµιπληγική λόγω εγκεφαλικού που είχε κλειστεί στον εαυτό της, φοβόταν να επιστρέψει στον Χιορτάτη µε αµαξίδιο, όπου έτρεχε κάποτε µεγάλες αποστάσεις. Και όµως, ξεπέρασε το φόβο της ανάµνησης, επανακοινωνικοποιήθηκε και έχει έρθει τρεις φορές», µας λέει ο κ. Μπαϊρακτάρης.
 
 
 
Διακοπές από την αναπηρία
 
Πώς θα σας φαινόταν, αλήθεια, ένα ξενοδοχείο όπου όλα του τα δωµάτια και οι κοινόχρηστοι χώροι είναι πλήρως προσβάσιµοι από άτοµα µε κινητική αναπηρία; Ουτοπία; Κάθε άλλο! Υπάρχουν (µετρηµένα στα δάχτυλα του ενός χεριού) και στη χώρα µας). Ένα από αυτά είναι η «Villa Sevasti», η οποία λειτουργεί στους πρόποδες του Ολύµπου από το 2008. «Εργαζόµενος ως γυµναστής-θεραπευτής σε ένα φορέα στη Γερµανία για 25 χρόνια, όπου και συνόδευα άτοµα µε αναπηρία σε εκδροµές σε όλη την Ευρώπη έβλεπα ότι υπήρχε µεγάλη δυσκολία να βρουν προσβάσιµα ξενοδοχεία. Αυτό, παράλληλα µε το γεγονός ότι το 2000 έµεινα για έξι µήνες σε αναπηρικό αµαξίδιο λόγω εγκεφαλικού, µε οδήγησε να δηµιουργήσω ένα πλήρως προσβάσιµο ξενοδοχείο. Όλα τα δωµάτια, ενδεικτικά, είναι εξοπλισµένα µε ηλεκτρικά κρεβάτια και ράµπες και κρατήµατα στο µπάνιο, ενώ υπάρχει και ειδικό γερανάκι για αυτούς που χρησιµοποιούν την πισίνα. Ταυτόχρονα, όσοι επιθυµούν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν γυµναστική νερού και οποιαδήποτε φυσιοθεραπεία και αγωγή ακολουθούσαν και πριν, αλλά και µαθήµατα κολύµβησης στην Αλυκή, όπου έχω δηµιουργήσει µια προσβάσιµη παραλία µε ράµπα, καρότσια νερού και ειδικά διαµορφωµένα ντουζ και αποδυτήρια. Δεν ήθελα να δηµιουργήσω κάτι που να θυµίζει νοσοκοµείο, οι άνθρωποι εδώ δεν ήρθαν για θεραπεία, αλλά για διακοπές. Ούτε ένα περιβάλλον ιδρυµατοποίησης, αλλά συνύπαρξης. Το 70% των επισκεπτών –που σε ποσοστό 98% είναι από το εξωτερικό– είναι µη ανάπηροι. Δεν πρόκειται να ξεχάσω αυτό που µου είπε ένας επισκέπτης µε σκλήρυνση κατά πλάκας από το Μόναχο: "Κάνω διακοπές από την αναπηρία µου". Όλες οι δράσεις, από τις εξορµήσεις στη Βεργίνα και το Δέλτα του Αξιού µέχρι τα µαθήµατα µαγειρικής που κάνουµε, γίνονται από κοινού. Το πρόβληµα στην αναπηρία δεν είναι το καρότσι, αλλά το µυαλό και η ψυχή εκείνων που θεωρούν αυτούς τους ανθρώπους καηµένους», επισηµαίνει ο Φώτης Χαλκίδης, διευθυντής του ξενοδοχείου.
 
 
Το SEATRAC εξαπλώνεται
 
Αλήθεια, όµως, τη στιγµή που η Πορτογαλία εφαρµόζει από το 2005 το φιλόδοξο σχέδιο «Παραλίες για όλους» έχοντας ήδη κάνει προσβάσιµες 194 ακτές της, τι ακριβώς συµβαίνει µε την προσβασιµότητα των ελληνικών θαλασσών; «Η ιδέα για το SEATRAC γεννήθηκε το 2009, όταν ο τότε αντινοµάρχης Αχαΐας Γεράσιµος Φεσσιάν, χρήστης αµαξιδίου ο ίδιος, ζήτησε κάτι για να µπαίνει στη θάλασσα µόνος του, χωρίς βοήθεια, και απευθύνθηκε στο Εργαστήριο Τεχνικής Μηχανικής του Πανεπιστηµίου Πατρών. Από ακαδηµαϊκή αφέλεια είπα µπορούµε, δεν υπήρχε κάτι τέτοιο. Το 2010, αρχίσαµε να το χρησιµοποιούµε πιλοτικά. Αποτελείται από µια σιδηροτροχιά που µεταφέρει το χρήστη αµαξιδίου µέσα κι έξω από το νερό. Η συσκευή χρησιµοποιεί την ηλιακή ενέργεια, κάνοντάς την ενεργειακά αυτόνοµη και φιλική προς το περιβάλλον, ενώ είναι µη µόνιµη εγκατάσταση, καθώς τοποθετείται στην αρχή της θερινής περιόδου και αφαιρείται µετά το πέρας αυτής. Αποτελεί παγκόσµια πατέντα κατοχυρωµένη σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αµερική. Έχει αγαπηθεί από τον κόσµο. Θυµάµαι πως σε µια από τις πρώτες παραλίες που την εγκαταστήσαµε, στον Άγιο Βασίλη της Πάτρας, στην αρχή όταν ο κόσµος έβλεπε τα πρώτα άτοµα µε αναπηρία κοίταγε λοξά. Πια, κανένας δεν γυρίζει, σαν να βλέπει κάτι διαφορετικό. Επίσης, όλο το πεζοδρόµιο είναι γεµάτο µηχανάκια, µε εξαίρεση τις τρεις θέσεις πρόσβασης στο SEATRAC. Έχω δει ανθρώπους να δακρύζουν, άλλους να µπαίνουν για πρώτη φορά στη θάλασσα και άλλους να νοικιάζουν εποχιακή κατοικία για να είναι κοντά σε SEATRAC. Πλέον, φθάνουµε τους 50 δήµους και ανάλογο αριθµό παραλιών που είναι προσβάσιµες σε όλη τη χώρα (π.χ Τήνος, Σαντορίνη, Βόλος, Καλαµάτα, Νέοι Επιβάτες). Έχουν αγοραστεί 18 SEATRAC για 18 δήµους από την Περιφέρεια Αττικής (π.χ. Γλυφάδα, Αλεποχώρι, Βούλα, Πόρτο Ράφτη), ενώ ώς του χρόνου θα εγκατασταθούν άλλες 17. Ολοένα και περισσότερες τοπικές αρχές δείχνουν ενδιαφέρον. Δεν λείπουν, ωστόσο, και οι ελάχιστες αντιδράσεις. Πέρυσι, στη Νέα Μάκρη, µάλλον ένας ξενοδόχος µε κατήγγειλε στο Λιµεναρχείο ότι δεν ήταν νόµιµη η εγκατάσταση. Μέσα Ιουνίου, φτιάξαµε την πιο προσβάσιµη παραλία της χώρας στις Μπενίτσες της Κέρκυρας, µε κατάλληλο διάδροµο, χώρο σκίασης, ντουζ, τουαλέτες και αποδυτήρια. Στόχος µου είναι το SEATRAC να αποτελέσει την αιχµή του δόρατος του προσβάσιµου τουρισµού στην Ελλάδα», επισηµαίνει ο Ιγνάτιος Φωτίου, υποψήφιος διδάκτωρ στο Εργαστήριο Τεχνικής Μηχανικής και συνιδρυτής της ΤΟΒΕΑ ΕΠΕ, τεχνοβλαστού του Πανεπιστηµίου Πατρών, που από το 2012 έχει αναλάβει την εµπορική εξέλιξη του SEATRAC.
 

comments powered byDisqus

Αρχειο

Κατηγοριες

ΓΙΝΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ

©ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΜΚΟ - ΝΙΚΙΟΥ 2 - 10560 ΑΘΗΝΑ

Τηλ: +30 213 023 1220 Email: info@shedia.gr

DotByDot